Berkhout behaalt enige medaille op NK Baan

AMSTERDAM – De Nederlandse Kampioenschappen baanatletiek zijn voor Team Distance Runners geen daverend succes geworden. Vooraf was echter al duidelijk dat het door het ontbreken van de TDR-toppers niet realistisch was van een topscore uit te gaan. Gouddelvers van verleden jaar Selma Borst en Michel Butter ontbraken wegens respectievelijk blessure en de voorkeur aan een trainingsstage, terwijl Machteld Mulder in Bydgosczc (Polen) is voor deelname aan de Wereld Juniorenkampioenschappen. De TDR-atleten die wel aan de start verschenen leverden redelijke prestaties, maar wisten niet tot de uitschieters te komen om een medaille te behalen. Lichtpuntje was de zilveren medaille van eerstejaars A-juniore Margriet Berkhout op de 5000m.

800m

Bij de 800m voor de mannen kwamen drie TDR-deelnemers in actie, die alledrie reeds uitgeschakeld werden bij de series op zaterdag. Met veel subtoppers goed voor een tijd rond de 1.50 was de 800m dit jaar sterk bezet; op voorhand was dan ook bekend dat een aantal sterke lopers al in het voorpoortaal zou sneuvelen.

In de tweede van drie series kwam Paul Boon net wat niveau tekort om zich te mengen in de strijd om een finaleplaats. Zijn tijd van 1.52.67 was zeker niet slecht, maar simpelweg niet genoeg voor een plek in de eindstrijd. Boon: “Ik had liever een eindsprint gehad vanuit 1.53-tempo, dan vanuit 1.51-tempo. Maar hoe dan ook kwam ik tekort. Ik kan mezelf niets verwijten, de anderen waren te snel.”

Bouke Onstenk kwam in de derde serie uit, bij de gedoodverfde favoriet Robert Lathouwers. Aangezien in de tweede serie snel gelopen werd (de tweede tijdsnelste klokte 1.51.49), zou naar alle waarschijnlijkheid enkel de tweede plek achter Lathouwers volstaan voor een finaleplaats. “Dus gokte ik er volledig op om mijn concurrent Lucien van Zandvoort te verslaan,” aldus Onstenk. De atleet uit Hoorn wachtte gedurende de race af op een derde positie om met een versnelling op de laatste honderd meter langszij te komen. Hij bleef echter op drie duizendste steken van Van Zandvoort. “Dit is balen,” aldus Onstenk. “Maar ik koos voor deze tactiek en dan kan het zo uitpakken.”

Teamgenoot Boyd Declerq liep in dezelfde serie een aanvallende eerste ronde en kon goed meekomen tot 600 meter, maar ging daarna roemloos ten onder.

Trainer Ton Baltus toonde zich ontevreden over zijn atleten: “Dit is een teleurstellend resultaat. De mensen die aan de start verschenen waren alledrie in vorm, maar hebben niet laten zien waartoe ze in staat waren. Dat komt mede omdat ze zich niet aan de opgedragen tactiek hebben gehouden of hun tactiek afstemden op de tegenstander.”

1500m

A-junior Niels Verwer werd op de 1500m uitgeschakeld in de series. De wedstrijd kende twee langzame eerste ronden, waarna werd versneld. De zilveren medaillewinnaar bij de junioren kon niet mee met de versnelling en eindigde zodoende net boven de vier minuten op een tiende positie in zijn serie.

In de damesfinale maakten Raika Lenaarts en Manon Kruiver er een onderlinge strijd van. Feit was echter dat beiden de aansluiting misten met de kop van de wedstrijd. Onder impulsen van Lesley van Miert werd snel geopend met twee ronden van 70 seconden. Lenaarts was niet alert genoeg toen Kruiver een gat liet vallen. Daarna was het over en uit. Lenaarts: “Het voornaamste wat ik mezelf verwijt, was dat ik niet uitging van dit scenario. Ik dacht aan een boemelrace en was vervolgens niet scherp toen de wedstrijd hard begon. Halverwege kwam in de problemen door het harde tempo.”

Om de eindsprint met teamgenote Kruiver moet de 20-jarige atlete flauw lachen: “Het voelde als een pupillensprint, zo’n sprint om niks. Dat een pupil ergens achterin het veld gepasseerd wordt en dan gaat versnellen. Eigenlijk sloeg het al nergens meer op.” Kruiver en Lenaarst eindigen in exact dezelfde tijd, waarbij Lenaarts de zesde plaats toegewezen krijgt en Kruiver als zevende eindigt.

5000m

Bij de 5000m voor mannen moesten nieuwkomers Robert Ton en Pim Molenaar de eer hooghouden. Waar veel van hun teamgenoten er de prioriteit aan gaven in Sankt Moritz te blijven en hun trainingsstage niet te onderbreken, wilden de twee atleten wel graag aan de start verschijnen bij het Nederlands Kampioenschap. Ton kwam in de race, gekenmerkt door vele wisseltempo’s, tot een persoonlijk record van 14.43.35. De Phanos-atleet bleef duidelijk rustiger dan collega Molenaar. “Twee snelle  rondjes van 67 seconden braken me op,” aldus Molenaar. Ton schoof echter geleidelijk op en liet de wisseltempo’s voor wat ze waren. Zodoende belandde hij in de achtervolgende groep, waar werd gestreden om de vijfde plaats. Uiteindelijk eindigde de 23-jarige atleet met een mooi persoonlijk record op de zevende plaats. “Mijn eerste pr bij TDR en dat in zo’n race. Dit belooft vast nog veel goeds!”  Molenaar finishte net boven de 15 minuten op een 13e positie.

Net als bij de heren waren bij de dames de echte toppers op de 5000m afwezig. Door het ontbreken van onder andere Daphne Panhuysen, Miranda Boonstra, Selma Borst en Merel de Knegt zag juniore Margriet Berkhout haar kans schoon om bij haar seniorendebuut direct mee te strijden om de medailles.

Na een vrij traag begin was het Ilse Pol die halverwege het tempo opvoerde en een reeks rondetijden neerzette van 78-79 seconden. Berkhout kon aanvankelijk als enige aanhaken, maar moest vier ronden voor het einde capituleren en liep zodoende naar het zilver (17.02.01). De eerstejaars A-juniore toonde zich tevreden met haar debuut op de 5000 meter : “Dit is een mooi resultaat. Ilse was te sterk, ik kon haar niet meer volgen. Het is een leuke afstand die 5000m, maar toch wel een heel eind!”

Achter Berkhout leek het erop dat Inge de Jong voor een stunt zou zorgen door Nederlands Kampioene 10.000m Saskia van Vught van het brons te houden. Er ontpopte zich een spannende strijd tussen de twee atletes, die zij aan zij de laatste 400 meter ingingen. In de laatste 100 meter kwam De Jong echter net tekort voor een podiumplaats. “Dit is zeker wel balen, ik zat er zo dichtbij. Nu ga ik lekker met vakantie. Mijn lijf is echt moe, ik moet even herstellen.”

Belgisch Kampioenschap

Kristof van Malderen onderbrak zijn trainingsstage voor deelname aan het Belgisch Kampioenschap op de 1500m. Van Malderen, als vijfde geplaatst, kwalificeerde zich in de series eenvoudig voor de finale met een tijd van 3.49.16. Die finale werd een ware boemelrace: de eerste 800 meter werden zeer langzaam afgelegd in 2.18. Van Malderen liep in dit stadium rustig achterin de groep. Het was Mario van Waeyenberge die 500 meter voor het einde met een alles-of-niets-poging de wedstrijd openbrak. “Ik zat er erg goed bij en volgde gemakkelijk aan zijn schouder,” aldus Van Malderen. Schouder aan schouder gaan de twee het laatste rechte stuk op. In deze laatste tientallen meters worden ze echter nog gepasseerd door een tweetal, waaronder winnaar Kim Ruell. TDR-atleet Van Malderen verliest uiteindelijk nipt de strijd om het brons. De laatste 500m werden uiteindelijk afgelegd in 68 seconden.

Coach Guido Hartensveld: “Een hardere race was wellicht gunstiger geweest voor Kristof, maar ik denk dat hij gewoon vaker een 800 meter moet lopen om zich in dit soort geweld staande te houden. Zijn vorm is echter uitstekend; we kunnen nog snelle tijden van Kristof verwachten dit seizoen.