Lenaarts en Van Malderen winnen in Koblenz

KOBLENZ – In het Duitse Koblenz vonden woensdagavond de jaarlijkse ‘Mini-Internationales’ plaats. Het Oberwerth-Stadion in de pittoreske rivierstad kent een jarenlange topsporthistorie met als hoogtepunt vier wereldrecords in de jaren tachtig, waarvan twee (1500m en de mijl) van het Engelse fenomeen Steve Ovett. Tegenwoordig kennen de Mini-Internationales weliswaar een kleinere opzet, met de ideale ligging in het heuvellandschap van de Rijnoevers en het brede deelnemersveld met vele internationale subtoppers zijn de omstandigheden voor toptijden nog steeds aanwezig. Het enige waar het gisteravond aan leek te ontbreken, was de aanwezigheid van tempomakers.

Raika Lenaarts

Raika Lenaarts zorgde voor de eerste overwinning van de avond, door de A-race over 800m bij de dames op haar naam te schrijven. Na een relatief langzame opening van ruim 64 seconden over de eerste 400 meter, snelde de atlete met een snellere tweede ronde naar de winst. Lenaarts ging mee met de versnelling in de tweede ronde, bleef vervolgens koelbloedig wachten en zette dankzij een sterk eindschot de klok stil op 2.08.78. De 20-jarige is bezig aan een ijzersterk seizoen. In elke race waar ze aan de start stond, vestigde ze tot nu toe een persoonlijk record. Lenaarts: “Ik lette totaal niet op de tijd, maar ging vol voor de overwinning. Dat ik dan mijn derde pr op rij loop, is een mooie bonus. Dit voelt echt heerlijk, om hier de A-race te winnen.’’

1500m

In tegenstelling tot Lenaarts was haar levensgezel Kristof van Malderen bij de 1500m favoriet voor de overwinning, aangezien hij de snelste op papier was. In deze race was het ontbreken van hazen duidelijk merkbaar; het tempo zakte in het middendeel van de wedstrijd aanzienlijk in en dit speelde de eindtijden duidelijk parten. Na een redelijke eerste ronde van 60 seconden, viel het tempo in de tweede ronde terug naar 64 seconden. Met een zeer indrukwekkende slotronde van 57 seconden besliste Van Malderen de wedstrijd in zijn voordeel. Over zijn eindtijd van 3.46.40 toonde de Belg zich in eerste instantie uiterst verbaasd: “Dit geloof ik echt niet, het voelde aan als een boemeltje van 3.50 à 3.55. Ik ben kennelijk naar een topvorm aan het toegroeien, wat ik in mijn achterhoofd eigenlijk al wist. Zaterdag, in Rehlingen, wordt het mijn dag. Dan hoop ik een grote sprong te maken op de 1500m.”

Robin van der Linde blijft de persoonlijk records aan elkaar rijgen. Na tijden van 3.57 in Hoorn en 3.56 in het Engelse Watford, verbeterde de Almeerder zich dit keer tot een tijd van 3.53.98. “Best mooi al die buitenlandse wedstrijden,” aldus Van der Linde, die al met een schuin oog naar de 3.50-barrière kijkt. Om dat te bewerkstelligen zal de 22-jarige nog eens vier seconden van zijn beste tijd af moeten halen.

5000m

De 5000m, waarbij zeven TDR-atleten aan de start stonden, kende maar liefst zes series. Aangezien al deze series sterk bezet waren en de deelnemers zeer aan elkaar gewaagd waren, gaf het ontbreken van hazen hier nauwelijks nadeel.

In de A-race viel een opvallende nederlaag te noteren van Michel Butter. Na een eerste kilometer in 2.40, moest de Beverwijker het tempo laten vieren en een gat laten met de Zwitser Philipp Bandi. De TDR-atleet finishte uiteindelijk in een teleurstellende 14.13.53. “Sinds vanmorgen en na de lange autorit kreeg ik last van een stijve rug en klachten nabij de hamstrings. De week voor de City Pier City Loop (half maart, red.) voelde ik dit ook al, maar toen trok het weg. Nu was dit echter niet het geval,” sprak Butter.

“Het voelde stram aan en ik kon geen power leveren. Ook raakte ik een beetje uit de wedstrijd. Met het oog op de 10.000m volgende week in Neerpelt wilde ik niet forceren. Ik besloot niet uit te stappen en heb de wedstrijd heel gecontroleerd uitgelopen. Deze tijd hoop ik volgende week door te trekken over een 10.000 meter,” aldus Butter. In Neerpelt hoopt de TDR-atleet een halve minuut van zijn persoonlijk record af te halen en ruim onder de 29 minuten te duiken.”

Ook coach Hartensveld toonde zich verbaasd: “We hadden dit niet zien aankomen. Michel was erg uitgerust. Na Watford, afgelopen zaterdag, heeft hij alleen nog duurlopen gedaan. Maandag zag het er erg soepel uit en toonde hij veel macht. Morgen laten we zijn rug nakijken. Deze klachten zijn totaal niet ernstig, maar we moeten er wel grip op hebben.”

Teamgenoten Martin Lauret en Ronald Schröer toonden geen enkele mededogen en passeerden Butter 4 ronden voor het einde. Lauret maakte de eerste 800 meter al deel uit van de vijf man tellende kopgroep, maar liet net op tijd het tempo vieren om aan te sluiten bij de grote achtervolgende groep. Hierin was hij ook één van de aanjagers.

“Ik wist in Watford al dat ik aan het tempo en vooral de hardheid van de baan moest wennen. De 8.20 die ik daar liep, had ik nu zowat als doorkomst op de 3000m. De laatste ronde deed veel pijn, maar daarom loop ik ook 5000m’s. Ik hoorde Ronald de laatste 200 meter op komen zetten en dacht: ‘Vandaag niet jongen!’”, grijnsde de 36-jarige Woudenberger, die zijn teamgenoot Ronald Schröer een kleine seconde voorbleef.

Veel van zijn teamgenoten kreeg Lauret, die er bij toeval werd uitgepikt voor een dopingcontrole, de rest van de avond niet meer te zien. “Dat krijg je als je 73 millimeter plas aflevert in plaats van de benodigde 75 millimeter. Kon het hele gebeuren weer opnieuw beginnen! Zat ik uiteindelijk de hele avond in zo’n hokje!”

Ronald Schröer had tijdens de race veel aan Lauret en eindigde vlak achter hem in 14.05.21. De atletenhuisbewoner, die alweer zijn derde pr van het seizoen neerzette, lijkt gezien zijn sterke tijden stilaan de sprong te maken van subtopper naar nationale topper. Schröer: “Dit is zo ongeloofgelijk gaaf. We hebben nu zo’n goede trainingsgroep, waarbij we elkaar onwijs helpen en beter maken. En niet alleen tijdens de trainingen, ook buiten de baan houden we elkaar scherp. Maar het is meer dan dat. We zijn gewoon echt heel gericht met alles bezig, over alles is nagedacht.”

In de C-race kwam één van de nieuwe TDR-atleten, Pim Molenaar, tot een tijd van 14.50.82. Hoewel deze tijd geen persoonlijk record betekent (verleden jaar kwam Molenaar met een uitschieter al eens tot 14.45.94, red.), profiteert de 20-jarige Alkmaarder duidelijk van de topsportcultuur binnen TDR. Molenaar: “Ik hoop vooral veel te leren van uitstapjes als deze, naar Watford en Koblenz. Dit is echt heel leerzaam. Ik hoop dit jaar vooral stabieler te worden. Vorig jaar liep ik hard in het begin van het seizoen, maar daarna was het over. Nu voel ik dat het seizoen pas begint.”

Coach Guido Hartensveld licht zijn werkwijze toe: “Eind maart had ik het eerste gesprek met Pim. Wat met vooral opviel was zijn grote enthousiasme en gedrevenheid. Er zat echter weinig structuur in die gedrevenheid. Het eerste wat ik gedaan heb, was het schrappen van de grote hoeveelheid wegwedstrijden tussendoor om wat rust in z’n hoofd te brengen. Ik moest hem wat afremmen.”

Christian de Lie begint langzaamaan zijn oude niveau terug te krijgen, gezien zijn tijd van 14.59.32. Yennick Wolthuizen haalde in de vierde serie een flinke hap van zijn pr en verbeterde zich met ruim een halve minuut tot 15.14.23.

 

Rens Dekkers stelde met zijn tijd van 15.38.02 teleur. In de derde serie was Dekkers gedesillusioneerd uitgestapt na 3km. Coach Hartensveld raadde zijn pupil hierna aan opnieuw te starten in de vierde serie. Dekkers: “Toen ik Guido hoorde roepen dat ik 10 minuten moest draven, wist ik al wel wat het plan was. Ik ken die grappen van van m’n trainer wel. Maar zo had ik er toch nog wat aan, we hebben er zodoende een goede training van gemaakt.”