Unieke prestatie Martin Lauret in Chicago

CHICAGO - Martin Lauret heeft tijdens de 2008 Bank of America Chicago Marathon een historische prestatie geleverd. De TDR-atleet behaalde in één van 's werelds grootste marathons een vierde plaats in een absoluut topveld. Lauret zette met een persoonlijk record van 2.15.10 een ijzersterke klassering neer, door vele Afrikanen met toptijden van onder de 2.10 voor te blijven. Het betreft een historische prestatie aangezien Lauret de beste klassering van een Nederland ooit in één van de World Major Marathons neerzette. Voor de tot gisteren beste prestatie dienen we terug te keren naar 1985, toen Gerard Nijboer als vijfde eindigde in New York. De World Major Marathons zijn de vijf grootste marathons ter wereld, te weten Londen, Chicago, Berlijn, Boston en New York.

Chicago kreeg zondag 12 oktober opnieuw te maken met een warme dag. Net als voorgaand jaar, toen het kwik opliep tot boven de dertig graden, speelde de hitte de lopers behoorlijk parten. Het weerhield de kopgroep bij de mannen er niet van weg te gaan op een eindtijd van 2.05.00. Op het razendsnelle parcours werd al drie maal een tijd onder de 2.06 gerealiseerd en drie vrouwen wisten er ooit onder de 2.20 te duiken. In het verleden was de Chicago Marathon tevens het terrein van enkele wereldrecords.

De 45.000 ingeschreven deelnemers, waarmee Chicago zich qua aantal inschrijvers de grootste marathon ter wereld mag noemen, werden in de ochtend reeds gewaarschuwd voor de verre van ideale omstandigheden: de organisatie veranderde de kleur van het ‘Event Alert System' van geel in rood. Deze codificatie hield in dat lopers aangeraden werd gedeeltes van hun marathon wandelend af te leggen en veel te drinken bij de waterposten. Het was dan ook gunstig dat de elite-lopers al om vijf voor acht 's ochtends aan hun wedstrijd begonnen, toen de ergste hitte nog moest komen en het 21 graden was.

Lauret koos er direct voor zijn eigen race te lopen. Wetende dat de doorkomsttijd van de kopgroep (1.02.30 halverwege) voor hem gekkenwerk was, koos de Hilversummer voor zijn eigen tempo. "In die kopgroep liepen zestien man met allen een pr van onder de 2.09. Gezien de pittige omstandigheden wist ik dat er ongetwijfeld lopers terug zouden vallen uit dit moordende tempo en dat ik me op hen moest richten."

De eerste vijf kilometer, die gelopen werden onder de verkoelende schaduw van de vele wolkenkrabbers, legde Lauret af in 15.30 minuten. Hij liep op dat moment op een 18^e plaats, op een halve minuut achter de kopgroep.

Gaandeweg de wedstrijd begon de TDR-atleet, die zijn gehele race solo aflegde, echter de nodige moegestreden atleten uit de kopgroep in te halen. Bij het passeren van het halve marathonpunt, dat hij passeerde in 1.06.21, was Lauret doorgeschoven naar een dertiende positie. De echte wedstrijd moest dan nog beginnen: nog altijd negen atleten liepen halverwege op een schema voor een eindtijd onder de 2.10.

In de tweede helft van de marathon sloeg de hitteklap genadeloos toe. Toen het parcours de lopers naar de onbeschutte en stillere wijken in het zuiden van Chicago bracht en de temperatuur opliep naar 29 graden, kregen velen het zwaar te verduren. Het betekende voor Lauret het begin van één lange inhaalrace. Eén voor één veegde de 36-jarige marathonloper de Keniaanse toppers op. "Het was erop en erover, telkens richtte ik mijn vizier op weer een volgend slachtoffer."

Toen het 35km-punt aanbrak en de man met de hamer begon toe te slaan, wist Lauret het tempo stabiel te houden en zodoende in de slotfase op te rukken naar een top-vijf positie. In de laatste kilometers werden de wereldtoppers William Kipsang (pr 2.05.49) en Richard Limo (pr 2.06.45) gepasseerd om uiteindelijk in de laatste kilometer via Emmanuel Mutai, die tot ruim 25 km deel van de kopgroep had uitgemaakt, naar een vierde positie te lopen. Onder luid gejuich van de miljoenen toeschouwers, circa 1,5 miljoen die dag, passeerde de Nederlander de eindstreep in het Grant Park in een persoonlijk record van 2.15.10. Lauret: "Een geweldig moment: er was gigantisch veel publiek aanwezig en dat geeft toch zo'n kick! Prachtig dat ik hier als vierde eindig. Dit is zo'n mooie Amerikaanse stadsmarathon: weinig geregisseerd en met vrijwel geen hazen, waar iedereen echt voor de beste klassering strijdt. Een geweldige ervaring."

"Dit is echt super!" jubelde coach Guido Hartensveld bij de finish. "Vierde in een World Major Marathon, dit is een geweldige prestatie. De World Major Marathons staan internationaal zeer hoog aangeschreven. Er stonden maar liefst zestien Kenianen aan de start met een pr van onder de 2.09. Dat Martin dan vierde weet te worden, is grote klasse. Bedenk wel dat hij in deze hitte alles solo heeft gelopen. De tijd is misschien niet supersnel, maar daar maken we ons niet druk om. We weten zelf wel wat dit waard is, ik denk dat je het kunt vergelijken met een 2.11 onder goede omstandigheden."

Achteraf was er nog enige tijd onduidelijkheid over de uiteindelijke eindklassering van Lauret. De Keniaan Wesley Korir zette met 2.13.53 weliswaar een snellere tijd neer, maar startte niet bij de elite en zodoende vijf minuten later dan Lauret en de andere elitelopers. Omdat hierdoor geen sprake was van een rechtstreeks onderling duel en in de reglementen staat dat de bruto-volgorde bij de finish telt, kreeg de TDR-atleet de vierde plaats toegewezen en de daarbij behorende vijf punten voor het World Major Marathons Klassement.

Ronald Schröer kende een verre van vlakkeloos verloop van zijn wedstrijd. De 24-jarige Schröer kreeg gedurende zijn marathon met kramp te kampen. Daarnaast moest hij de hele route alleen afleggen. De Bakkummer deed een poging de barrière van de ploegenlimiet voor het WK Marathon volgend jaar in Berlijn (2.18.00) te doorbreken. Halverwege was hij goed op weg, met een tussentijd van 1.09.02, maar de opspelende kramp gooide roet in het eten. Schröer kon de limiet vergeten en bleef tevens ruim boven zijn persoonlijk record (2.19.32). De atleet eindigde uiteindelijk in een tijd van 2.24.22 op een 19^e positie.

 

Debutantes Barbara Zutt en Esther Schipper leverden beiden uitstekende prestaties. Achter de rug van teamgenote Selma Borst, die als tempomaker fungeerde, stevende het TDR-duo af op een tijd van net onder de 2.50. Met de opspelende hitte tijdens het tweede gedeelte van de marathon moest deze tijd ietwat naar boven worden bijgesteld. Borst haasde Zutt uiteindelijk tot 32 km, even daarvoor was Schipper afgehaakt, die voor haar eigen tempo koos. In de laatste 10km wist Schipper het gat met Zutt stabiel te houden en lagen de beide dames op koers voor prima tijden. Na ruim 42 kilometer eindigde Zutt in 2.52.05, een uitstekende tijd gezien de omstandigheden. De pas 20-jarige Schipper kwam even later binnen in een prima tijd van 2.53.23. Beiden keken terug op een zeer geslaagd debuut.

Foto's staan op de beeldbank