Lauret op herhaling in Berlijn

BERLIJN - Marathonloper Martin Lauret van het Team Distance Runners (TDR) heeft net als verleden jaar de Vatenfall City Nacht Berlin op zijn naam geschreven. De Hilversummer nam van meet af aan de leiding om na 10km solo aan te komen op een afgeladen Kürfürstendamm.

Sterker veld

Het deelnemersveld van de 18^e City Nacht had een kwaliteitsslag gemaakte ten opzichte van de vorige editie. Daar waar Lauret en teamgenoten vorig jaar de enige buitenlanders waren in een veld van Duitse atleten, waren dit jaar ook Engelse atleten aangetrokken, evenals enkele Deense lopers. Onder de Engelsen bevonden zich de 10.000m-lopers Gareth Raven (29.32), Lee Merrien (29.23) en Phil Nicholls (28.40). Dit betekende dat Lauret ongetwijfeld meer concurrentie zou kunnen verwachten dan tijdens het verleden jaar.  De nummers twee en drie van de 2008-editie stonden eveneens aan het vertrek, te weten de Duitsers Falk Cierpinski en Stefan Koch. Zij namen met een afvaardiging van de Duitse marathonploeg voor het Wereldkampioenschap deel aan de wedstrijd. In dit kader stonden ook de Duitste vrouwen Sabrina Mockenhaupt en Susanne Hahn aan de start, waarmee het damesveld een sterke bezetting kende.

Solo

De sterke concurrentie die op papier aanwezig zou moeten zijn, bleek in de realiteit echter weinig geducht aan Lauret. De TDR-atleet maakte zich al in de eerste honderden meters los van het veld en niemand durfde aan te haken. Zodoende liep Lauret in z'n eentje achter de volgwagen, achtervolgd door een groepje Engelse atleten, met daarbij de Duitsers Koch en Cierpinski, op enkele seconden. Op deze wijze begon de 37-jarige aan een kilometerslange solotocht door het centrum van Berlijn. "Het was wel apart om al vanaf kilometer één alleen op kop te lopen," aldus Lauret. "Ik had verwacht dat die Engelsen wel mee zouden gaan. Voor de start zeiden ze immers tegen mij dat ze voor een tijd van 29 rond wilden gaan. ‘Prima', zei ik, ‘we kunnen best samenwerken'. Maar van een openingskilometer in 2.50 schrokken ze zeker al. ‘Nou, dan ga ik wel alleen', dacht ik."

Atmosfeer

De TDR-atleet had wel genoten van zijn koppositie: "Op de volgauto werden mijn kilometertijden op een scherm weergegeven. De organisatie begon daar persoonlijke boodschappen op te zetten. Opeens verscheen er ‘4km we missed... Sorry Martin!' en ‘Last Kilometer, Kick Some Ass Martin!' Ik zag er de humor wel van in."  Halverwege bedroeg de voorsprong van Lauret tien seconden op de achtervolgende groep. Aangekomen op de Kürfürstendamm liep deze voorsprong uit naar ruim twintig seconden. De laatste kilometers kon Lauret genietend afleggen. In 29.40 passeerde hij de eindstreep, ruim voor Merrien en Raven (beide 29.57), Nicholls (30.04) en Koch (30.10). "Mooi dat ik hier mijn winst heb kunnen prolongeren en die Engelse jongens heb verslagen. Zo zijn we mooi op weg naar de marathon." De titelverdediger haalde net als vorig jaar de atmosfeer in de Duitse hoofdstad aan: "Het was echt prachtig, wat een atmosfeer! Ik verbaas me er steeds weer over waar die 50.000 man publiek opeens vandaan komen. Het is toch echt onwijs jammer dat je in deze geweldige atmosfeer geen WK kunt meemaken."

Eindsprint

Naast Lauret nam nog een drietal TDR-atleten deel aan de City Nacht Run. Rens Dekkers liep de wedstrijd in het kader van de marathonvoorbereiding en begon zijn wedstrijd in een groepje dat streed om de tiende plaats. De Bakkummer wist deze positie echter niet vast te houden; geplaagd door krampen moest hij zijn tempo in de laatste twee kilometer aanzienlijk vertragen. Hierdoor werd Dekkers in de slotfase een prooi voor teamgenoot Alwin Groen, die vanuit de twintigste positie op kwam zetten. Wat resulteerde was een eindsprint in de laatste 100 meter die duidelijk in het voordeel werd beslist door Groen: 32.29 om 32.33.

Hoge temperaturen

Groen had genoten van de wedstrijd en organisatie: "Het was echt een heel mooie wedstrijd met veel publiek en mooie brede straten. Daarnaast was de organisatie perfect geregeld. Wat betreft mijn race had ik gehoopt sneller te zijn en een gooi te doen naar mijn pr, maar het gevoel over de race was wel erg goed." Groen verwees hiermee naar de matige tijden die genoteerd werden: vrijwel iedereen gaf ruime tijd toe op zijn persoonlijk record. Wellicht speelden de hoge temperaturen, die ook velen maagkrampen en steken bezorgden (waaronder Falk Cierpinski), in deze een rol. Ook Esther Schipper gaf aan hier last van te hebben gehad. Na 4km kwam zij al in de problemen, waarna zij haar wedstrijd afrondde in een zeer matige 39.39.