WK-Update 3: I was there

Gisteravond was een voor de atletiek historische avond en ik was daarbij. Exact 365 dagen na het vorige wereldrecord schreef de fenomenale Jamaicaan Usain Bolt opnieuw geschiedenis. De snelste man op aarde doet tegenwoordig 9.58 seconden over 100 meter. Het was het sluitstuk van een atletiekdag die voor ons toch vooral ‘the day after' was.

De kleine uurtjes na Kristof's race waren Alwin, Raika, Kristof's familie, Kristof en ik nog kort even wat gaan drinken. Toen de anderen naar bed gingen zijn Kristof en ik nog even twee uurtjes doorgegaan. Kristof slaat de ene red bull na de ander weg (het kon me trouwens niet verwonderen dat hij vervolgens de hele nacht geen oog dicht deed) en ik neem nog wat Erdinger Weiss. Het zijn vaak boeiende gesprekken en analyses. Hoe later op de avond, hoe meer de teleurstelling wegzakt en hoe meer we al onze plannen smeden voor 2010.

We hebben het over de Belgische media, de voorbereiding van de laatste dagen in Berlijn en zijn gevoel op de wedstrijddag. Kristof is overigens de laatste twee uur voor de wedstrijd prima begeleid door mijn collega Dirk de Maesschalk. Een rustige en kundige man, wat Kristof op dat moment wel nodig heeft. We halen veel positieve energie uit het feit dat de topvorm er op het juiste moment was en dat Kristof de juiste mindset had op het moment dat hij de arena betrad. Toch had hij in alle hectiek net niet alles op een rijtje, waardoor hij het hoofd net niet meer koel hield en het tactische plaatje wellicht niet helemaal meer helder zag. Het blijft altijd nuttig om te kijken welke hoofdzaken en bijzaken hierin een rol gespeeld hebben.

In en rond het stadion is het op de wedstrijddagen altijd een gezellige drukte. Gisteravond was er veel te doen om de zogeheten ‘Bolt Arms'. De macht en concurrentie tussen de twee grote Duitse sponsoren was pijnlijk voelbaar. Puma had een paar duizend gele ‘Bolt Arms' laten fabriceren, die je op je rug kon binden, hiermee de overwinningspose van Bolt nabootsend. Concurrent Adidas, tevens partner van het evenement, kreeg hier lucht van en stak daar een stokje voor: alle stewards en suppoosten kregen bij de ingang de taak extra streng hierop te fouilleren en deze resoluut in beslag te nemen. De kliko's puilden uit met lichaamsdelen van Bolten en ik zag vele huilende kinderen, of ouders die zich gedroegen als kinderen en waarvan het speeltje werd afgepakt. Adidas leek succesvol in zijn actie, want in het stadion waren nauwelijks meer ‘Bolt Arms' te zien.

Onze eigen sponsor Nike was uiteraard niet toegestaan op het promoplein, maar presenteert zich daarentegen op fantastische wijze in het centrum, pal onder de Gedachnichskirche. Op de hun bekende wijze pakken ze groots en spectaculair uit met een mini-tartaanbaan, waar je tegen een virtuele Asafa Powell kan sprinten en de nieuwe Lunar Glide kan testen. Je elektronisch gemeten tijd verschijnt op een groot scorebord van 3 bij 3 meter. Het was er een drukte van jewelste. Ook de nieuwe sportsband werd gepresenteerd en de Human Race, die in 2009 opnieuw wordt gehouden, werd aangekondigd.

Voor het Olympiastadion is een enorm plein ingericht met diverse eet- en drinktentjes, maar ook stands van de sponsoren en partners van het evenement die allerlei leuke activiteiten organiseren. Daarnaast presenteren de kandidaatsteden voor de Olympische Spelen van 2016 zich in een daarvoor speciaal ingericht gedeelte. Zo liet ik mij al dromend meenemen in de presentaties van Madrid, Rio, iets Japans en Chicago, een stad waar ik sinds het PWC Connected Running Project en de megaprestatie van Martin Lauret op de marathon natuurlijk bijzondere herinneringen voor koester.

De organisaties van de komende atletiektoernooien zijn al wel bekend. Zo wordt het WK Indoor in Doha (Qatar) georganiseerd en het WK Outdoor in Daegu, Korea, ‘the land of morning calm'. Vanochtend heb ik een duurloop gedaan door de straten en parken van Berlijn. Ik doe dat natuurlijk graag over twee jaar nog eens over in Korea, het land dat bekend staat om zijn ‘impressive landscapes', ‘beauty' en ‘serenity'. Verder, en nu draaf ik maar even door en vergeet ik even de politieke toestand aldaar, staat het bekend als een ‘nation of energetic and passionate people, who are proud of their rich history, tradition and culture, which date back almost 5000 years'.

Maar voor mij en veel andere TDR-atleten ligt de ultieme uitdaging natuurlijk in de zomer van 2010, in Barcelona. Ik heb een heel stapeltje folders meegenomen met ‘B10 Barcelona 2010', ‘Bthere!' ,‘It will B Amazing' en ‘Bpart of the big splash!, Europe's greatest athletics show will take place in Barcelona in 2010'. Alle bovengenoemde locaties zag Kristof's vader overigens wel zitten, dagelijks genietend van de eerste tot en met de laatste minuut in het stadion. En zich amuserend in de stad merkt hij fijntjes op dat hij het niet erg zal vinden als zijn zoon in bovengenoemde steden de arena zou betreden. Ik vertrouwde hem toe dat hij hopelijk Monaco en wie weet de Fifth Avenue Mile in New York kan gaan meepakken als trouwe supporter van zijn zoon.

Grappig dat de crosscup, waar de kranten elke maand vol van staan, ineens heel ver weg lijkt. Veel Belgen snapten niet waarom Kristof afgelopen winter niet elke twee weken tot zijn enkels door de modder liep te zwoegen. Hij heeft zich daarom ook vaak moeten verdedigen. Ik weet dat zijn succesvolle laatste maanden als 1500m-loper hem extra zoet smaken, puur omdat het veel meer is dan succes. Hij heeft namelijk zijn identiteit gevonden: een 1500m-loper op weg naar de Europese (sub)top.

Guido.