Het plan Van Malderen

Datum: Februari 2009 Bron: Jonas Maris (Atletiek Leven, België)

Kristof Van Malderen zit er na zijn demonstratie op de 1500m van het Vlaams indoorkampioenschap bijzonder ontspannen bij. Uiterlijk vertoont hij geen teken van vermoeidheid of euforie, maar binnenin broeit er duidelijk iets. Verlangen naar een orgelpunt in zijn carrière, een plaats in de finale op het EK 1500m in Barcelona. Dertig minuten in de VIP-ruimte van de Gentse Topsporthal laten er geen twijfel over bestaan: Van Malderen is een man met een plan.

Kristof Van Malderen: “Alles staat momenteel in het teken van de Europese kampioenschappen van 2010 in Barcelona. Voor het komende anderhalf jaar ligt er een plan op tafel om me te plaatsen en om daar zo goed mogelijk te presteren. Als ik gespaard blijf van blessures dan zal me dat ook lukken. Ik loop geen enkele wedstrijd meer die niet in functie staat van dat EK. Bovendien weet ik dat het allemaal goed komt wanneer ik mijn eigen weg volg. De EK-finale van de 1500m moet een hoogtepunt in mijn carrière worden. En ik heb er alle vertrouwen in.”

- In november 2005 kreeg je een contract aangeboden bij Atletiek Vlaanderen. Je kreeg er uiteindelijk maar een jaar de kans. Behoorde dat ook tot het plan?

Van Malderen: “Niet onmiddellijk. Vanuit het niets werd ik in 2005 in Erfurt tiende op het EKu23 en meteen kon ik bij Atletiek Vlaanderen aan de slag. Die periode heeft mijn carrière zeker niet beter gemaakt. De begeleiding en mentaliteit vond ik beneden alle peil. Bij Atletiek Vlaanderen ben je onbewust altijd meer bezig met je contract dan waar het eigenlijk om draait. Je moet ieder jaar een stap verder staan - wat logisch is - maar zet je plots twee stappen dan weet je dat je broodwinning op het spel staat wanneer je het volgende seizoen niet onmiddellijk kan bevestigen. Dit is niet de manier waarop je naar een Europees niveau toegroeit. Een atleet heeft zekerheid nodig.”

- Een harde analyse.

Van Malderen: “Ja, feit is dat het voor mij geen goede stap is geweest maar dat die periode ook zo zijn voordelen heeft gehad voor mijn mentale ontwikkeling. Zo heb ik geleerd dat bij de meesten de structuur wegvalt en er een bepaalde luiheid insluipt. Ja, ook bij mezelf. Zeker bij jonge atleten lijkt het bij een leven als profatleet al snel dat de bomen tot in de hemel reiken en dat is dodelijk in zo’n keiharde sport als atletiek. Ik ben niet verbitterd, maar ben er wel een jaar door verloren. Gelukkig heb ik er het hoofd niet bij laten hangen en heb ik doorgezet om toch nog iets van mijn carrière te maken. Zo heb ik het nadien nog een jaar op de steeple geprobeerd, maar dat was geen succes. Mensen zeggen dan gauw dat je aan het wegdeemsteren bent. Ik werd trouwens ook geschrapt van de lijst van elite-atleten.”

Nederland boven

- Daarna vond je onderdak bij het semiprofessionele Team Distance Runners (TDR) in Nederland.

Van Malderen: “Ik woonde ondertussen al een jaar met mijn vriendin (Raika Lenaarts, nvjm) in Nederland. Raika liep toen al bij TDR en ik zag de groep waarbij ze trainde alleen maar beter worden. Hun aanpak leek me wel te liggen. Dankzij trainer Guido Hartensveld, die in mij een 1500m loper zag, ben ik daar pas echt tot ontbolstering gekomen. Ondertussen ben ik er ook van overtuigd dat de 1500m mijn ding is. Voor de rest van mijn carrière focus ik me op die afstand. Ik ben enorm gemotiveerd om er alles uit te halen wat erin zit. Spijtig dat ik de 1500m geen jaar vroeger heb ontdekt.”

- Wat spreekt je nu juist zo hard aan aan TDR?

Van Malderen: “TDR bestaat uit een hechte groep van talenten die allemaal op schema zitten om zich te plaatsen voor de Europese kampioenschappen van 2010. Zo zijn er onder andere Michel Butter en Selma Borst die het gaan proberen op de 10.000m. Daarnaast is er nog Machteld Mulder, een juniore die reeds 2’02”05 achter haar naam heeft staan, die haar kans gaat op de 800m. En ik ga resoluut voor de 1500m. Trainen binnen zulk team werkt ongelooflijk stimulerend. De trainingsaanpak is zeer individueel gericht, maar er wordt wel zoveel mogelijk samen getraind. Sommige trainingen kan je nu eenmaal niet op je eentje afwerken. De kracht van het collectief is enorm belangrijk en de omkadering is helemaal af. Een atleet bij TDR moet enkel aan lopen denken.”

- Tweemaal per seizoen wordt er ook een evaluatiegesprek gehouden.

Van Malderen: “Op die momenten wordt er nauwgezet geëvalueerd wat er in de afgelopen periode goed ging en wat natuurlijk beter kan. Dat kan soms behoorlijk confronterend zijn, maar zulke dingen zijn zeer waardevol voor een atleet. Met wat er tijdens die evaluatie naar boven komt, kan je als atleet wel aan het werk.”

- Met Raika Lenaarts als vriendin, die het helemaal niet onaardig doet op de halve fond, ademt ook je privéleven atletiek.

Van Malderen: “Eerlijk gezegd had ik daar in het begin een beetje schrik voor. Maar momenteel is het zeker een voordeel dat Raika ook loopt. Als één van beiden eens geen zin heeft om te trainen dan trekt de één de ander mee. Als topsporter ben je ook veel met jezelf bezig. Dan is het fijn dat er iemand achter je staat die echt weet wat er allemaal nodig is om een zeker niveau te halen. En het blijft een enorm cadeau om iemand te hebben die ‘s morgens om zeven uur mee opstaat en de eerste vijf minuten van je ochtendloop naast je volgt. Een vriendin die zelf geen sport doet, zou het me dubbel zo moeilijk maken om opofferingen te doen. Het blijft wel eigenaardig wanneer we onze pistetrainingen combineren en zij bijvoorbeeld 200m mag hazen. Echt raar om zo achter je vriendin te lopen (lacht).”

Wie meer wil weten over het plan Van Malderen moet zeker eens surfen naar www.teamdistancerunners.nl en doorklikken naar TDR tv. In een vijf minuten durende reportage én op de tonen van U2’s Electrical Storm doet Van Malderen zijn ambitie uit de doeken. Het sappige Nederlandse accent en zijn geheime wapen krijgt u er zomaar gratis bovenop!