Martin Lauret loopt Damloop met marathon in zijn hoofd.
22 September
Team Distance Runners
Posted by:
Datum: 20-09-2008
Bron: Het Parool (Pieter van der Meer)
Foto: Karel Delvoye
ATLETIEK - Marathonloper Martin Lauret dacht een jaar geleden nog aan stoppen. Hij had genoeg van de voorbije jaren vol blessureleed. Bij Team Distance Runners (TDR) richt hij zich nu volledig op de marathon van Chicago op 12 oktober. De marathon is een levenswijze, zegt hij. Alles staat in het teken van die ene dag. Ook tijdens zijn deelname aan de Dam tot Damloop.
Martin Lauret (36) is beter in vorm dan ooit. Het evenaart zijn vorm van alweer tien jaar terug. ?En nu voel ik me zelfs nog beter dan tien jaar geleden?, zegt hij zelfverzekerd. In 1999 zat hij dicht tegen olympisch niveau aan. De Woudenberger liep in Hengelo 28.09 minuten op de 10.000 meter, slechts tien seconden verwijderd van de limiettijd voor de Olympische Spelen in Sydney een jaar later. ?Ik zou er nog een zomer vol voor gaan om die tijd alsnog te halen.?
Het liep anders dan hij wilde. In datzelfde topjaar sloeg het noodlot toe bij de atleet. Een slijmbeursontsteking in zijn rechter achillespees hield hem lange tijd aan de kant. ?Ik ben daarvoor nooit geblesseerd geweest, dan negeer je die pijntjes eerst nog. Na een half jaar heb ik me toch maar laten opereren.? Omdat de eerste operatie mislukte, moest hij na driekwart jaar nog een keer worden geopereerd.
Net op het moment dat hij weer aan opbouwen dacht, kreeg hij last van zijn andere enkel. Zijn linkerachillespees bleef het leed niet bespaard. Met dezelfde slijmbeursontsteking ging hij naar een andere specialist in Utrecht, die hem met ??n operatie van de blessure kon verlossen. In januari 2006 kon hij nog een keer terug voor een derde operatie aan zijn rechter achillespees, waardoor hij in totaal vier keer aan beide enkels is geopereerd.
Al die tijd werkte hij als militair bij de Luchtmacht, onder een speciaal topsportcontract van Defensie. Vorig jaar zegde hij die baan op, nadat het hem niet was gelukt zich te kwalificeren voor de WK in het Japanse Osaka. Tijdens de bloedhete marathon van Rotterdam moest hij 2.18 uur lopen om zich te plaatsen voor de WK. ?Ik was helemaal in vorm die dag, maar door de hitte liep het allemaal even anders.? Lauret liep 2.20.45 uur, die tijd was een persoonlijk record na zijn debuut in 2005 (2.20.45 uur) en goed voor het brons op het NK marathon. Maar geen WK-ticket voor hem.
Hij ging daarna in een hardloopwinkel in Amersfoort werken en zette zijn topsportleven in de ijskast. ?Ik dacht toen: ik stop ermee, maar het vreemde was dat als ik trainde dat het wel goed voelde. Op de weg valt toch ook nog veel winst te behalen, bedacht ik ook. Dat is ook mijn drijfveer geweest om toch door te gaan.?
Hij bleef gewoon doortrainen. Hij had ook nooit officieel afscheid genomen van de sport. Lauret liep af en toe weer wedstrijdjes. Tijdens de Utrechtse Singelloop oktober vorig jaar verbaasde hij zichzelf met een 10 kilometer in 29.30 minuten. ?Toen ging de knop om. Ik dacht: als ik dit kan, dan moet er op de marathon ook meer in zitten. Dat gaf zo?n lekker gevoel.?
Lauret wist dat hij spijt zou krijgen als hij het zou nalaten om voor een nieuwe pr op de marathon te gaan. Hij had daar meteen alles voor over. Hij ging weer twintig uur in de week bij Defensie werken en hij besloot zich te melden bij het TDR van Guido Hartensveld. ?Eind oktober belde ik Guido en vroeg hem of het hem wat leek dat ik bij het team zou komen. Hij was meteen enthousiast. Wij kennen elkaar ook al langer.?
Lauret ziet TDR als de enige manier om zichzelf te verbeteren. Hij is de marathon nu ook meer dan ooit als een levenswijze gaan zien. ?De marathon is anders dan alle andere afstanden. Het is echt een opoffering. Alle andere wedstrijden staan in het teken van die marathon. Ook de Dam tot Damloop, daar mag ik mezelf niet helemaal kapot lopen. Je bent continu met die marathon in je hoofd bezig. Je kan ook maar twee marathons in een jaar lopen. Dat is het hero?sche: die ene dag moet het gebeuren.?
Voor de atleet uit Woudenberg is 12 oktober d? dag waarop het moet gebeuren. Dan loopt hij de marathon van Chicago. Daar wil hij een snelle tijd neerzetten. Als hij binnen de 2.15 uur loopt, voldoet hij aan de ploegeis voor het WK in Berlijn volgend jaar. Zijn doel is individuele plaatsing op de EK in 2010. ?De tijden op de weg gaan nu zo snel vooruit dat het nu al mogelijk lijkt dat ik me individueel voor het WK te plaats. Daar moet ik 2.12 uur voor lopen, wie zegt dat het niet mogelijk is??
De Dam tot Damloop start hij morgen als beste Nederlander. Drie weken voor zijn piekmoment zal hij het niet laten zich in de strijd te mengen. ?De Nederlandse deelname is dit keer wat magertjes. Dat betekent dat je toch met die Kenianen mee moet. Daar moet je ook niet bang voor zijn, ze hebben ook net als ik maar twee benen.?
Bron: Het Parool (Pieter van der Meer)
Foto: Karel Delvoye
ATLETIEK - Marathonloper Martin Lauret dacht een jaar geleden nog aan stoppen. Hij had genoeg van de voorbije jaren vol blessureleed. Bij Team Distance Runners (TDR) richt hij zich nu volledig op de marathon van Chicago op 12 oktober. De marathon is een levenswijze, zegt hij. Alles staat in het teken van die ene dag. Ook tijdens zijn deelname aan de Dam tot Damloop.
Martin Lauret (36) is beter in vorm dan ooit. Het evenaart zijn vorm van alweer tien jaar terug. ?En nu voel ik me zelfs nog beter dan tien jaar geleden?, zegt hij zelfverzekerd. In 1999 zat hij dicht tegen olympisch niveau aan. De Woudenberger liep in Hengelo 28.09 minuten op de 10.000 meter, slechts tien seconden verwijderd van de limiettijd voor de Olympische Spelen in Sydney een jaar later. ?Ik zou er nog een zomer vol voor gaan om die tijd alsnog te halen.?
Het liep anders dan hij wilde. In datzelfde topjaar sloeg het noodlot toe bij de atleet. Een slijmbeursontsteking in zijn rechter achillespees hield hem lange tijd aan de kant. ?Ik ben daarvoor nooit geblesseerd geweest, dan negeer je die pijntjes eerst nog. Na een half jaar heb ik me toch maar laten opereren.? Omdat de eerste operatie mislukte, moest hij na driekwart jaar nog een keer worden geopereerd.
Net op het moment dat hij weer aan opbouwen dacht, kreeg hij last van zijn andere enkel. Zijn linkerachillespees bleef het leed niet bespaard. Met dezelfde slijmbeursontsteking ging hij naar een andere specialist in Utrecht, die hem met ??n operatie van de blessure kon verlossen. In januari 2006 kon hij nog een keer terug voor een derde operatie aan zijn rechter achillespees, waardoor hij in totaal vier keer aan beide enkels is geopereerd.
Al die tijd werkte hij als militair bij de Luchtmacht, onder een speciaal topsportcontract van Defensie. Vorig jaar zegde hij die baan op, nadat het hem niet was gelukt zich te kwalificeren voor de WK in het Japanse Osaka. Tijdens de bloedhete marathon van Rotterdam moest hij 2.18 uur lopen om zich te plaatsen voor de WK. ?Ik was helemaal in vorm die dag, maar door de hitte liep het allemaal even anders.? Lauret liep 2.20.45 uur, die tijd was een persoonlijk record na zijn debuut in 2005 (2.20.45 uur) en goed voor het brons op het NK marathon. Maar geen WK-ticket voor hem.
Hij ging daarna in een hardloopwinkel in Amersfoort werken en zette zijn topsportleven in de ijskast. ?Ik dacht toen: ik stop ermee, maar het vreemde was dat als ik trainde dat het wel goed voelde. Op de weg valt toch ook nog veel winst te behalen, bedacht ik ook. Dat is ook mijn drijfveer geweest om toch door te gaan.?
Hij bleef gewoon doortrainen. Hij had ook nooit officieel afscheid genomen van de sport. Lauret liep af en toe weer wedstrijdjes. Tijdens de Utrechtse Singelloop oktober vorig jaar verbaasde hij zichzelf met een 10 kilometer in 29.30 minuten. ?Toen ging de knop om. Ik dacht: als ik dit kan, dan moet er op de marathon ook meer in zitten. Dat gaf zo?n lekker gevoel.?
Lauret wist dat hij spijt zou krijgen als hij het zou nalaten om voor een nieuwe pr op de marathon te gaan. Hij had daar meteen alles voor over. Hij ging weer twintig uur in de week bij Defensie werken en hij besloot zich te melden bij het TDR van Guido Hartensveld. ?Eind oktober belde ik Guido en vroeg hem of het hem wat leek dat ik bij het team zou komen. Hij was meteen enthousiast. Wij kennen elkaar ook al langer.?
Lauret ziet TDR als de enige manier om zichzelf te verbeteren. Hij is de marathon nu ook meer dan ooit als een levenswijze gaan zien. ?De marathon is anders dan alle andere afstanden. Het is echt een opoffering. Alle andere wedstrijden staan in het teken van die marathon. Ook de Dam tot Damloop, daar mag ik mezelf niet helemaal kapot lopen. Je bent continu met die marathon in je hoofd bezig. Je kan ook maar twee marathons in een jaar lopen. Dat is het hero?sche: die ene dag moet het gebeuren.?
Voor de atleet uit Woudenberg is 12 oktober d? dag waarop het moet gebeuren. Dan loopt hij de marathon van Chicago. Daar wil hij een snelle tijd neerzetten. Als hij binnen de 2.15 uur loopt, voldoet hij aan de ploegeis voor het WK in Berlijn volgend jaar. Zijn doel is individuele plaatsing op de EK in 2010. ?De tijden op de weg gaan nu zo snel vooruit dat het nu al mogelijk lijkt dat ik me individueel voor het WK te plaats. Daar moet ik 2.12 uur voor lopen, wie zegt dat het niet mogelijk is??
De Dam tot Damloop start hij morgen als beste Nederlander. Drie weken voor zijn piekmoment zal hij het niet laten zich in de strijd te mengen. ?De Nederlandse deelname is dit keer wat magertjes. Dat betekent dat je toch met die Kenianen mee moet. Daar moet je ook niet bang voor zijn, ze hebben ook net als ik maar twee benen.?