TDR in Kenia: impressies van een outsider

Na meer dan 15 jaar uit de atletiek te zijn weggeweest, kwam ik door toeval Jeroen Deen tegen in de duinen bij Schoorl, die het had over een trainingskamp in Kenia waar hij zou gaan werken. Wie was toch die Lornah waar hij het steeds over had? Ik was er te lang uit geweest om deze naam te kunnen plaatsen. Ik besloot mijn gevoel te volgen om weer eens serieus met (top)sport in aanraking te komen en boekte voor drie weken. Onderstaand een aantal indrukken die ik heb opgedaan tijdens het TDR trainingskamp bij Lornah Kiplagat in Iten, Kenia.

Ik had zeker wel eens van TDR gehoord, maar had van tevoren geen enkel vermoeden dat ik TDR in Kenia aan zou treffen. Al direct na aankomst ontmoette ik de coach van TDR – ik verwachtte iemand van in de zestig – en na enkele minuten waren wij al verdiept in een discusssie over mijn trainingsaanpak in de jaren tachtig. Mijn snelste tijd op de drie kilometer (7 min. 57 sec. - Ned. Jeugd Record) stamt uit 1984 en er was veel interesse van hem over mijn trainingsaanpak, motivatie en vooral voor mijn eigen interpretatie van de schema’s van Bram Wassenaar (destijds mijn trainer).

Al pratende met Guido en de atleten werd ik enthousiast en ik besloot een aantal weken mee te kijken over de schouders van Guido. Ook werd ik uitgenodigd om een aantal trainingen mee te doen. Dit heb ik geweten...

Al met al was het zeer inspirerend om dagelijks te brainstormen en gesprekken te voeren over onze verschillende kijk op talentscouting, motivatie en individuele begeleiding van atleten. Dit heeft verder geleid tot een aantal concrete plannen. Later hierover meer...

Doel van dit artikel is om als buitenstaander bij te dragen aan de ontwikkeling en het succes van TDR, door mijn neutrale impressies constructief te verwoorden.

Wat mij als als eerste opviel – gelijk na aankomst in Iten – was de gezamelijke passie voor het lopen van de TDR atleten. Teamspirit: men leert continue van elkaar, wisselt continu trainings- en wedstrijdervaringen uit. Er was veel interesse voor hoe ik vroeger getraind heb en ik vond het bijzonder mijn trainingservaringen van vroeger te delen met jonge atleten. Binnen het team is er natuurlijk ook tijd voor afleiding, maar dit is duidelijk ondergeschikt aan het trainen op hoog niveau.

Zo is er een aantal Zeeuwse atleten op bezoek geweest bij de TDR trainingen, wat soms een storende invloed had op de atleten. Op het verzoek om tijdens de training

op de foto te gaan werd dan ook niet ingegaan. Hieruit blijkt professionaliteit en focus.

Verder werden er vrijwel iedere dag  – na afloop van de trainingen – gezamelijk kracht- en rekkingsoefeningen gedaan in de ‘gym’, waarbij de atleten – liefst met harde muziek van U2 op de achtergrond – elkaar hielpen.  De coach begeleid de TDR atleten met aanstekelijk enthousiasme en wordt veel tijd vrijgemaakt voor individuele aandacht.

Mijn persoonlijke interesse ging vooral uit naar hoe TDR zich in relatief korte tijd ontwikkeld heeft tot een topteam dat de beste atleten aantrekt.

Ik ondekte dat toewijding, dynamische teamspirit, sterke focus op presteren op hoog niveau een aantal ingrediënten zijn die bijdragen aan het succes van TDR. Binnen deze context zijn de voorwaarden aanwezig om op topniveau te presteren. Gezamelijk trainen op de inspirerende hoogvlaktes van Iten draagt hieraan bij. Trainen op hoog niveau, het delen van kennis en ervaring, professionele begeleiding, teamspirit zijn toegevoegde waardes van TDR.

Het brainstormen en het delen van inzichten en ervaringen hebben geleid tot een aantal concrete ideeen over talentscouting en ‘TDR Distance Running School Series’, waarbij schoolteams participeren in een competitie (wegwedstrijden in Noord Holland).

Verder is afgesproken dat we ‘explorative’ onderzoek zullen doen naar hypothetische ‘critical success factors’ die aanwezig (zouden moeten) zijn bij jeugdige talenten als voorwaarde om de top te bereiken. Door een serie ‘guided confrontations’ (gesprekken) tussen jeugdig junior talent en senior (ex-) topsporters, zal cumulatief inzicht ontstaan, wat gepubliceerd zal worden op de TDR website.

Het ambitieniveau van de coach is hoog, heeft geleid tot topprestaties en TDR’s concept – zoals ik het beleefd heb – zal in de toekomst zeker nog leiden tot meer topprestaties.

Al met als vond ik het bijzonder interessant om onverwacht mijn ervaringen als (ex) loper met TDR atleten te delen en om op die manier bij te kunnen dragen aan het trainingskamp in Kenia.

Ik hoop dat bovenstaande – beperkte – input en analyse zal bijdragen aan TDR’s succes, zowel op individueel als op teamniveau.

Veel Succes! 

Paul Jaspers