TDR en Kristof van Malderen beeindigen samenwerking (interview)
26 July
Team Distance Runners
Posted by:
Guido, Kristof; Hoe zijn jullie tot die conclusie gekomen, om de samenwerking te beëindigen?
Hartensveld: "Als trainer werd het me duidelijk dat ik de grip op Kristof kwijt was. De passie, het vertrouwen en de commitment waren verdwenen. Zonder dat is het erg lastig werken. We hebben afgesproken nog een paar maanden alles op alles te zetten, nog volledig te gaan voor EK en OS. Helaas zat dat er blijkbaar helemaal niet in. We bleven ver verwijderd van onze doelen. Dan is het tijd om conclusies te trekken en gaan we op een goede manier uit elkaar." "Ik heb altijd gesport om mezelf hoge doelen te stellen, om mezelf uit te dagen," licht Van Malderen toe. "Ik vind lopen erg leuk, maar wat mij specifiek drijft is het presteren. Iedere jaar je persoonlijk records verbeteren, het deelnemen aan internationale toernooien. Het grote doel voor het jaar 2012 was dan ook deelname aan de Olympische Spelen, iets waar ik al vele jaren naar uitkeek. Dit jaar ben ik er echter niet in geslaagd me voor de Spelen te plaatsen. Ik bleef te ver van mijn doel verwijderd. Toen ik dat onder ogen moest zien, viel mijn motivatie weg. De passie verdween, het stokte. Het is daarom het beste voor zowel TDR als mij om de samenwerking te beëindigen. Ik heb geen zin om aan te modderen, het is tijd voor een nieuw hoofdstuk."
Ik heb ook begrepen dat je je de komende tijd gaat richten op het kopen van een huis?
"Dat klopt. Voor vele jaren heb ik met plezier in Nederland gewoond, waar we (Van Malderen en zijn vriendin Raika Lenaarts, red.) aan de Noord-Hollandse kust een huisje in de duinen huurden. Maar ik heb nu het gevoel dat het tijd is om een huis te gaan kopen. De komende periode zal ik me daar mee bezig houden. Waar we precies gaan wonen is nog niet 100% duidelijk, maar de kans is erg groot dat we terug naar België gaan."
Zo te horen is de drang om te presteren zeer belangrijk voor jou, Kristof. Het heeft je grote prestaties gebracht - zoals meerdere Belgische titels en deelname aan internationale toernooien - maar bleek nu ook de achilleshiel. Hoe beleef je dat zelf?
"Die motivatie is inderdaad de drijvende kracht geweest achter mijn loopbaan de afgelopen jaren," aldus Van Malderen. "Het is altijd mijn doel geweest om iets te kunnen verwezenlijken. Volledig voor een doel gaan, dat is wat me drijft in trainingen en wedstrijden. Ieder jaar was er wel een prachtig doel om naar toe te werken. De Europese Kampioenschappen, Wereldkampioenschappen, persoonlijk records, Belgische titels. En ieder jaar wist ik die doelen ook te verwezenlijken. Ik nam deel aan die internationale toernooien en ging jaar op jaar vooruit." Hartensveld: "Kristof was van oorsprong altijd een vrij grillige atleet geweest, wat overigens tevens een pluspunt van hem was. We hebben er immers grote successen mee geboekt. Tegelijkertijd is de keerzijde dat dat nogal snel kan kantelen. Binnen de motivatie van atleten kun je twee soorten onderscheiden: extrinsiek, het leveren van prestaties naar de buitenwereld en intrinsiek, het beste uit jezelf willen halen. De motivatie van Kristof is grotendeels extrinsiek. Na de mazelen moest ‘ie wel weer onderaan de ladder beginnen en dat heeft hem veel moeite gekost. Kristof is ernstig ziek geweest, maar nadat ‘ie weer gezond en genezen was (januari 2012, red.) lukte het hem niet om tot prestaties te komen. Voor beiden is dat erg frustrerend geweest. Als trainer kijk ik veel naar lichaamstaal en ik zag dat het Kristof veel moeite kostte. Als zijn lichaamstaal positief was, leverde dat briljante trainingen op. Maar het was frustrerend om te zien dat hij bij het wegvallen van de motivatie kwetsbaar was. Teveel trainingen gingen verloren." Van Malderen: "Pas nu ik er dit jaar niet in slaag om een groot toernooi te bereiken, merk ik hoe belangrijk die motivatie voor me is, nu die wegvalt."
Dat je er dit jaar toch in slaagde opnieuw Belgisch kampioen te worden, was daar een duidelijk voorbeeld van. "Ja, die Belgische titel betekende veel voor mij. Ik heb alles op alles gezet en wist mezelf weer op te laden voor dat kampioenschap. Dan zie je waartoe ik in staat ben als ik mijn volledige focus heb. Die titel was een belangrijk doel voor me. Ook symbolisch, ik was ver teruggeslagen toen ik met de mazelen te kampen kreeg. Die titel heeft gemaakt dat het seizoen 2012 een minder jaar is geworden, maar toch niet voor niets is geweest."
Hoe verklaar je het dat je niet terug in die ‘flow' bent weten te komen? De mazelen hebben je seizoen van 2011 gedwarsboomd, maar in 2012 slaagde je er niet in de draad weer volledig op te pakken.
"Dat is lastig te zeggen. Je kunt alleen maar in een flow komen als je goede prestaties levert. En die prestaties kwamen niet, dus ontstond er geen flow. Voor de rest is er niets veranderd. Ik ben er met dezelfde ambitie ingegaan, heb me volledig op de training gestort en zelfs meer geïnvesteerd. Helaas heeft het niet zo uitgepakt als ik wilde. Maar door de nadruk te leggen op dit laatste seizoen doe ik mezelf en TDR tekort. We hebben vier prachtige jaren gehad, waarvan de eerste drie geweldig goed waren. Dat is een unieke score, in die vier jaar is er iets unieks gebeurd."
Wat bedoel je daarmee?
"Wat wellicht niet iedereen weet, is dat ik als 5000m-loper bij TDR ben gekomen. Ik ben niet als 1500m-loper aangesloten, maar Guido (Hartensveld, zijn trainer; red.) wees me op de ‘halve fond'. We besloten de uitdaging aan te gaan en krap anderhalf jaar later stond ik op de Wereldkampioenschappen Atletiek. Dat had ik nooit kunnen denken. Vier nationale titels, deelname aan drie internationale toernooien. Dat is iets waar ik heel trots op ben en tevreden op kan terugblikken." "Ja, laten we vooral terugkijken op de hoogtepunten,'' aldus Hartensveld. "Maar het is doodzonde dat Kristof de mazelen kreeg en er vervolgens niet in slaagde die flow weer op te pakken. Zijn indoorseizoen begin 2011 was van een ongekend hoog niveau. Meerdere keren 3'39" en 2'20" op de 1000m! Vervolgens bleef Kristof toch wel een aantal maanden ziek. De diagnose was een domper, maar de gevolgen des te meer. De Olympische missie kwam zelfs in gevaar. Kristof was heel ziek. Hij raakte acht kilo spiermassa kwijt, had knalgele ogen, kampte met problemen met het gezichtsvermogen en zijn bloedwaarden waren van slag. In Monte Gordo, waar we mei 2011 zijn geweest om Kristof te laten aansterken, hebben we afgesproken om geen risico's te nemen. Het zomerseizoen was er om aan te sterken en te genezen. Kristof had wedstrijdplannen maar ik vond dat we niet voorbij konden gaan aan de ernst van zijn ziekte. Zelfs duurblokjes in 15 à 16km per uur lukten nog nauwelijks en daar kreeg hij ook allerlei zeer heftige fysieke reacties op. Toen werd me steeds duidelijker dat we heel voorzichtig moesten zijn en niet meer trainden voor 2011, maar voor 2012. In de herfst van 2011 trainde Kristof weer goed. Qua uithouding en kracht kwam ‘ie weer op het goede niveau. Beter dan ooit zelfs. Waarom hij dat vervolgens nooit heeft kunnen omzetten naar prestaties, is ook voor mij heel frustrerend geweest."
De laatste jaren heb je veel successen gekend, Kristof. Als laatbloeier, na een switch te hebben gemaakt naar de 1500m, kwam je potentie tot uiting. Hoe kan dat?
"Ik kan eerlijk zeggen dat ik dat volledig te danken heb aan TDR en in het bijzonder aan Guido. Hij was degene die me naar de 1500m heeft gestuurd. Tijdens de lange duurlopen die we met de groep deden, keek ik constant op mijn klokje. Guido zag dat. ‘Die langere afstanden, dat is het niet voor jou', zei hij. ‘De 1500m, daarop moet jij het klaarspelen.' Dat bleek een gouden zet." "We zijn tegen alle wetten ingegaan," aldus Hartensveld. "Kristof werd gezien als langeafstandsloper en we hebben hem naar 1.48 op de 800m gebracht. Die eindsprint dat ‘ie nooit had, daar stond ‘ie later bekend om." "Bij TDR kwam ik bovendien met trainingsvormen in aanraking die ik voorheen nooit gedaan had," verklaart Van Malderen. "Zo deed ik bij TDR voor het eerst kracht- en circuittraining. Voorheen deed ik alleen aan uithouding. Door kracht en snelheid toe te voegen kon ik de kwaliteit die er altijd al heeft moeten zijn, tot uiting laten komen. Die credits komen volledig voor rekening van TDR. Buiten dat had het trainen bij TDR meerdere voordelen, niet enkel op het fysieke vlak. Bij TDR had ik voor het eerst echt het gevoel intensief samen te werken. Er waren kritische gesprekken, 1-op-1 coaching, dat helpt je enorm. En het blijft natuurlijk een geweldige trainingsgroep. Je hebt er altijd trainingsmaten van je niveau. Van Michel Butter voor de uithouding tot de 800m-atleten om aan je snelheid te werken. Dat heeft drie achtereenvolgende jaren geweldig uitgepakt, zoals de resultaten tonen."
Wat is binnen die resultaten voor jou het grootste hoogtepunt geweest, Kristof?
"De Nacht van de Atletiek in Heusden 2010. Met een persoonlijk record van 3.37.13 kwalificeerde ik me voor het Europees Kampioenschap in Barcelona, maar behaalde ik bovenal de trofee voor de beste Belgische prestatie van de avond. Afgezet in punten op de Hongaarse prestatietabel had ik één punt meer dan Tia Hellebaut en bleef ik ook de broers Borlée voor. Dat was heel mooi, een absoluut hoogtepunt in mijn carrière. "Ook de grote toernooien waren prachtig," aldus Hartensveld. "De EK, maar vooral de WK waar Kristof als nieuwkomer zeer dicht bij de halve finale zat. Het was leuk om op die toernooien als coach in de Belgische ploeg op te treden. Een plezierige ervaring, met leuk contact met de Belgische coaches," aldus Hartensveld. "Om voor eigen publiek, in eigen land zo te kunnen schitteren, is het mooiste wat er is," vervolgt Van Malderen. "In 2010 startte ik tijdens de Memorial van Damme, de grootste atletiekmeeting ter wereld, op de 1500m. Met een tweede maal 3.37 dat seizoen versloeg ik onder meer Arturo Casado, de Europees Kampioen van dat jaar. Opnieuw had ik dat prachtige gevoel."
Tot nu toe ben je acht keer tot een prestatie onder de 3.40 gekomen op de 1500m. Hoeveel betekent die frequentie voor jou?
"Dat is voor mij zeker een belangrijk aspect. Naast het doel om mijn persoonlijk records te verbeteren, heb ik altijd naar de ‘gemiddelde prestatie' gekeken. Dat betekent het gemiddelde van de vijf beste tijden in een seizoen. Tegenwoordig zie je dat veel atleten één keer goed zijn, één keer onder de 3.40 duiken. Dat ik acht keer onder de 3.40 heb gelopen, met een gemiddelde prestatie van 3.38.91 in 2010, daar ben ik trots op. Dat zegt heel wat meer dan één maal onder de 3.40. Wil je op de lange termijn succesvol blijven, dan moet je dat vaker kunnen herhalen. Kijk maar eens naar grote atleten als Christophe Impens. Die blijven over een langere periode presteren, zeker wat betreft titels. Impens behaalde zeven nationale titels op rij. Daar ben ik nog niet aan toegekomen, maar ik heb er wel vier gehaald binnen één olympiade (de periode van vier jaar tussen twee Olympische Zomerspelen, red.), waarvan drie outdoor. Daar ben ik erg trots op." "Ja dat klopt, die Top 5 average performance heb ik ingevoerd om zijn gemiddelde prestatieniveau op te krikken," aldus Hartensveld. "Kristof bleef hiermee langer gemotiveerd en leerde de waarde inzien van een lang en stabiel prestatieniveau. Die Belgen hadden allemaal een beetje de gewoonte om alles op Heusden te mikken hè" vult Hartensveld aan. "En inderdaad, ik zie zo één-twee-drie geen Belgen of Nederlanders die kunnen tippen aan zijn score van 2010 en 2011."
Nu sta je voor een nieuwe opgave. Je gaat er een half jaar tussenuit, om de motivatie te hervinden. Hoe groot acht je de kans dat je een doorstart maakt als atleet?
"Het is heel lastig om daar nu een beslissing over te nemen. Ik ben op dit moment te teleurgesteld over het missen van de Spelen om daar een zinnig antwoord op te geven. Als mannetje van zes begon ik met atletiek, inmiddels ben ik 29 jaar. Ik voel dat ik nieuw lucht nodig heb, even afstand nemen van alles. Maar ik zal vooral de motivatie moeten hervinden. Ik zal dit jaar geen wedstrijden meer doen en me tot het einde van dit jaar bezighouden met maatschappelijke zaken. Daarna zien we verder. Als de motivatie er weer is, ga ik verder als atleet in een andere situatie."
Mocht je daartoe besluiten, hoe zie je die situatie dan voor je? In België heb je enkele trainingsgroepen waarbij je je zou kunnen aansluiten, zoals bijvoorbeeld de groep van Dirk de Maesschalk of die van Luc Wouters. Zie je daar een toekomst in?
"Ik sluit niets uit. Wat ik weet is dat ik met Guido een ontzettend goede coach heb gehad. Dit is mijn geluk geweest want persoonlijk vind ik het ‘algemene' niveau van Belgische & Nederlandse coaches niet erg hoog. Een nieuwe trainingssituatie kan in België zijn, maar ook in het buitenland. Met Guido heb ik dus een prima coach gehad en had ik simpelweg geen noodzaak om me te oriënteren op andere coaches. Ik ga ook niet weg om een andere coach te zoeken, maar vanwege de motivatie. Mocht ik besluiten om door te gaan, dan kan dat alleen als de motivatie weer 100% terug is. Ik zal dan vanuit een nieuwe omgeving en met een frisse wind weer beginnen aan een nieuw hoofdstuk." "Kristof heeft vooral een goede coach nodig, meer dan een goede trainer," aldus Hartensveld. "Een coach die goed grip op hem heeft en waar ‘ie tegen opkijkt. Die hard voor hem is. Vindt ‘ie die niet in België, dan moet ‘ie die in het buitenland zoeken. Ik hoop voor de sport dat ‘ie absoluut doorgaat. Er zit nog zo veel meer in. We hebben afgesproken dat ik als sparringpartner beschikbaar voor hem ben als hij advies nodig heeft bij zijn keuzes."
Wat wil je tenslotte nog kwijt, nu je je tijd bij TDR afsluit?
"Ik wil benadrukken dat het een geweldige tijd was, waarin ik veel meer heb gepresteerd dan ik ooit gedacht had. Als 5000m-loper met een tijd boven de 14 minuten kwam ik bij TDR en enkele jaren later was ik twee EK's, een WK en diverse pr's en nationale titels verder. Dat had ik nooit kunnen denken. Anderhalf jaar na mijn aansluiting bij TDR stond ik op de Wereldkampioenschappen. Met een tijd van 3.39 stond ik achteraan de lijst, laat staan dat ik gedacht had deel te mogen nemen. Toch stonden we daar plotseling, ging ik voorbij een pak atleten met persoonlijk records van 3.34 en was ik een haar verwijderd van de halve finale. Dat waren prachtige momenten, die me altijd bij zullen blijven. Het zijn mooie jaren geweest, waarin we samen meer hebben klaargespeeld dan we verwacht hadden. Het was een plezier om deel uit te maken van een team als TDR en met iedereen binnen de groep samen te werken. Dat is wat ik jonge atleten zeker wil meegeven. Zoek een goede groep op. Dat creëert de juiste sfeer voor topsport en helpt je verder." "Kristof was een fantastische atleet," besluit Hartensveld. "De beste 1500m-loper die TDR gehad heeft. We hebben veel gelachen samen en prachtige prestaties neergezet. Als we over de kern van de sport praatten, dan was er altijd chemie tussen ons. Kristof vond het jammer dat Bob Winter net voor zijn tijd was, toen hij bij TDR aansloot. Zo zal de nieuwe generatie 1500m-lopers binnen TDR het nog wel lang over Kristof van Malderen hebben. Hij was absoluut geen grijze muis."