Positieve signalen vanuit Kenia en Lanzarote

Een aanzienlijk deel van de TDR-équipe vierde de kerstdagen niet in Nederland. Tom Wiggers en Michel Butter genoten van de kerst in het Keniaanse Iten, terwijl een groep van negen atleten op het zonnige Lanzarote verbleef. Hoe is het eigenlijk met deze atleten, die zich op het indoorseizoen voorbereiden? Tijd voor een telefoontje naar trainer Guido Hartensveld, die momenteel ook op het Spaanse eiland verblijft.

Goede kerstdagen gehad, Guido? 

“Ja, dat kun je wel zeggen. Lekker om hier in het zonnetje met een temperatuur ruim in de 20 graden de dagen te beleven. Maar vooral ook mooi om me hier met de atleten bezig te houden. Ik geniet altijd onwijs van de trainingsstages, omdat er daar volop tijd is voor het uitoefenen van mijn vak en het verdiepen van mijn relaties met de atleten.” 

Kun je vertellen hoe deze stage in elkaar zit? Ik begreep dat jullie met twee verschillende groepen zijn afgereisd? 

“Ik ben zelf op 20 december afgereisd naar Lanzarote, samen met Edwin de Vries, Mark Nouws, Manon Kruiver en Helen Hofstede. Een paar dagen later arriveerden Jill Holterman en fysio Majelle Laman. Op zondag 16 december was inderdaad al een groep aanwezig, met daarin Jim Kruiver, Lisanne de Witte, Sanne Verstegen en Bjorn Blauwhof. Best spannend, aangezien Lanzarote een nieuwe locatie voor ons is. TDR organiseert en bereidt haar stages traditioneel goed voor. Hoe beter alles van tevoren geregeld is en hoe duidelijker de situatie, des te meer komt de focus te liggen op de kern: het trainen en rusten. Het afreizen op verschillende data heeft zo z’n nadelen, maar we komen hiermee wel tegemoet aan de individuele wensen en mogelijkheden van de atleet. Toch proberen we ook een collectief te smeden door de juiste mensen bij elkaar te zetten. Anders is het niet te behelzen en verliezen we het overzicht met zo’n divers team aan atleten."

Hoe is de nieuwe locatie bevallen?

“Het was even lastig dat ik er in het begin niet bij was, maar een echte sprong in het diepe hebben we niet gemaakt. Het was een beetje pionieren voor de atleten, zoals het uitzoeken van de mogelijkheden met de maaltijden en het vinden van de duurlooppaden. Wij zijn tenslotte niet zo snel tevreden als het doorsnee Engelse “All inclusive gezin” haha. Verder was de aanwezigheid en hulp van Team 4 Mijl een groot voordeel. Inmiddels gaat het prima hier en is de eerste groep atleten alweer fit afgereisd naar Nederland. Overigens had ik Richard Douma hier graag bij gehad. Een gezamenlijke stage blijkt voor veel nieuwe atleten een vliegende start. Aangezien Richard begin november geblesseerd teruggekeerd was van een trainingsstage in Californië een hij met flinke griep kampte met kerst, hebben we besloten hem thuis te houden. Ik sta te popelen om met zo’n enthousiaste en ambitieuze atleet te beginnen, want we hebben tot op heden feitelijk nog geen training samen gedaan.”

En vanwaar is de keuze op Lanzarote gevallen?

“Met zon, warmte, een atletiekbaan en goede duurloopmogelijkheden heb je de ideale ingrediënten te pakken voor de indooratleten. Daar is deze trainingsstage op gefocust, de atleten die zich voorbereiden op het indoorseizoen. Dat is het grote voordeel: ook bij bewolkt weer is het altijd nog ruim 20 graden. We kunnen gewoon trainen wat we zouden moeten trainen nu. Tom en Michel (Wiggers en Butter, red.) hebben overigens de krachten gebundeld en zijn samen naar Kenia gereisd. Hun training is wezenlijk anders en daarmee hebben ze ook een wezenlijk andere trainingsstage. Zo moet Michel gewoon een periode op hoogte trainen voordat hij zich kan aansluiten bij de Keniaanse wereldtoppers uit de stal van Michel Boeting. Hij heeft dan niet de tijd om zich nog eens aan te moeten passen aan de hoogte. Als zogeheten ‘laaglander’ loopt hij de eerste weken op 2400m hoogte nog altijd zo’n 20” per km langzamer dan thuis. Daar gaan die gasten echt niet op lopen wachten. Het samen meetrainen met jongens van sub 13’00”, sub 27’00”, sub 60’00” en 2u05-2u06 zou dan ook volkomen zinloos zijn. Michel gaat prima, Tom leert veel van hem en is bovendien een uiterst intelligente en zelfstandige atleet, dus ze redden het prima zonder mij.”

Wat betreft Lanzarote, hoe ziet jullie trainingsomgeving eruit? 

“In eerste instantie was de keuze gevallen op het complex Club La Santa in het noorden van Lanzarote, maar daar was, mede door een grote renovatie, onvoldoende beschikbaarheid voor onze verschillende reisdata. Op La Santa heb je de beschikking over een atletiekbaan met alle benodigde faciliteiten zoals medicinballen, horden en een professionele krachtruimte. Nu zijn we uitgeweken naar Puerto del Carmen en van daaruit trekken we regelmatig een dag uit om te trainen op La Santa, vanaf hier een half uur rijden. Ook tussen de trainingen door kunnen de atleten daar prima rusten, eten en relaxen. Puerto del Carmen is overigens een typische toeristenplaats en dus voor bepaalde typen atleten (ik noem geen namen ;) ) een prima locatie om tussendoor wat afleiding te vinden in de vorm van terrasjes en cafeetjes. Ik heb zelfs samen met Bjorn op de jet-ski gezeten. Erg vervelend allemaal haha.” 

Ik hoor je steeds vaker over het individu binnen een sterk collectief. Is dat de kern van je filosofie?

“Ik denk zeker dat we hiermee op de juiste weg zijn. Het afgelopen jaar hebben we opnieuw stappen gezet om meer aandacht aan de individuele atleten te schenken en je merkt dat dat goed uitpakt. In mijn visie en filosofie moet er wel commitment zijn richting het team en moet onze organisatie helder zijn en een goede structuur bieden. Ik ben trots op onze trainingsstructuur en het programma wat we de atleten kunnen bieden, inclusief begeleiders en staff. Niet alleen is dat het fundament voor de ontwikkeling van de atleten, maar ook de broodnodige structuur. Als dat er immers niet is, is het onmogelijk om een grote diversiteit aan atleten te kunnen begeleiden. Maar daarbinnen schuilt de sleutel tot succes in het individu. De verschillende atleten moeten elkaar begrijpen en elkaar versterken. In de laatste maanden van 2012 heeft psycholoog Jan Huijbers een reeks workshops verzorgd. Met behulp van het programma “Action Type” heeft hij duidelijk gemaakt wat de kernbehoeften, aandachtsstijlen en stresssignalen van verschillende personen zijn, dus zowel atleten als begeleiding. We zijn daardoor veel beter in staat om in te spelen op het individu. Ook de onderlinge samenwerking verloopt daardoor nog beter. Het is pure winst als sporters vaker “in hun kracht” komen te zitten, want dan functioneren ze op hun best en ontwikkelen ze zich sneller.”

De vier atleten die het vroegst arriveerden, zijn inmiddels weer terug in Nederland. Kun je beschrijven hoe zij ervoor staan? 

“Jim Kruiver, Lisanne de Witte, Sanne Verstegen en Bjorn Blauwhof zijn op 30 december teruggekomen in Nederland. Jim, Lisanne en Bjorn zullen deze zaterdag (5 januari, red.) de indoorwedstrijd in Apeldoorn lopen. Met Sanne is, zoals gebruikelijk, tot en met januari een proefperiode afgesproken. Het is altijd lastig als iemand na een periode van inactiviteit en blessure instapt, maar ik kan zeggen dat we inmiddels alweer 10 weken prima getraind hebben. Sanne is de laatste tijd druk bezig geweest met haar verhuizing naar Castricum samen met haar levensgezel Peter Wolters. Het hoofddoel voor Sanne is het outdoorseizoen en we zullen kijken of ze af en toe een indoorwedstrijden kan meepakken. Sanne stelt zichzelf hoge doelen en zal een prima aanvulling op de groep zijn. Ik trek graag een paar jaar uit om haar prestaties constanter te maken en haar de atlete te laten worden die ze graag wil zijn. Jim noteerde vorig jaar constant tijden van 1.57 op de 800m, met een uitschieter naar 1.54. Het doel is om die constantheid naar 1.55 te brengen, met misschien wel een uitschieter naar 1.52? Ik verwacht dat Jim een stap gaat maken. Lisanne heeft een prima stage gehad. Ze is zichtbaar in haar element in de zon. Ook heeft de rust haar goed gedaan, nu ze fulltime stage loopt in Hlversum.”

En Bjorn Blauwhof? 

“Bjorn laat in alles zien dat hij hard op weg is om zijn slechte seizoen 2012 weg te poetsen en de lijn uit 2011 verder uit te bouwen. Bjorn is gretig, gezond en het belangrijkste van alles: hij is reëel in het aanwijzen van oorzaken waar ‘ie het heeft laten liggen. Deze mentale stap is heel belangrijk, zonder mentale reflectie geen groei! Zijn tegenstanders zijn gewaarschuwd…”

Wat kun je zeggen over de overige atleten? Zij blijven nog een tijdje op Lanzarote? 

Ik blijf hier nog met Edwin de Vries, Mark Nouws, Helen Hofstede, Manon Kruiver en Jill Holterman tot 10 januari. Helen Hofstede en Jill Holterman waren niet fit toen ze hierheen gingen, maar bij beiden is gebeurd waar we op gehoopt hadden; een doorbraak in het herstelproces, zowel mentaal als fysiek. Helen is inmiddels 100% in training en de rust doet haar goed. Je ziet trouwens goed dat Helen al heel wat trainingsjaren achter zich heeft. Dat werkt in haar voordeel, omdat ze snel de training weer op kan pakken. Ik verwacht dat ze, ook al is het met 6 – 8 weken training, in februari weer indoorwedstrijden zal doen en op het NK zal staan. Ook Manon zit goed in haar vel en vierde hier haar 25e verjaardag. We zaten te rekenen dat we alweer tien jaar met elkaar samenwerken. Het zal mooi zijn om die samenwerking te beklinken met een aantal pr’s dit seizoen. Indoor zullen we aan de snelheid werken, waarbij Manon vooral 800m’s zal lopen. Tenslotte hebben we Edwin en Mark, zij zijn mijn twee huisgenoten deze stage.”

En hoe bevalt dat, met twee van die jonge gasten samen in een appartement? 

“Het is alweer lang geleden dat ik op stage een appartement deelde, maar drie weken op de slaapbank bij Nouws en De Vries was me een waar genoegen! Deze jongens hebben in mijn ogen de perfecte balans tussen ontspanning, bevlogenheid en een professionele instelling. Ik heb dat van heel nabij mee mogen maken en ben echt tot dat inzicht gekomen. Je merkt dat aan de manier waarop ze herstellen van zware trainingen. Ze weten hun “energielevel” goed op peil te houden. Ze rusten veel, verzorgen zich goed en stress lijkt langs ze heen te glijden. Zelfs stressvolle trainingen benaderen ze zonder al te veel zorgen vooraf. Met de nodige humor als geheim wapen. Echt een kwaliteit want zodoende is er veel beter herstel en zonder optimaal herstel is er immers geen progressie!”

Wat zijn de doelen voor Edwin en Mark dit seizoen?

“Edwin richt het vizier op het EK voor neo-senioren (onder de 23 jaar, red.). Daarvoor zal hij op de 5000m waarschijnlijk een tijd onder de 14.10 moeten notere. We hebben besloten om daarom naast de traditionele aandacht voor de ontwikkeling van het aerobe systeem, ook een periode met indoortraining en wedstrijden in te bouwen, met focus op 1500 en 3000m. Zijn 5000m is afgelopen seizoen dan wel verbeterd naar 14.23, maar voor een tijd onder de 14.10 moet Edwin ook doorgroeien aan de kant van de 1500m. Daarvoor zal hij deze inter een aantal wedstrijden moeten laten gaan waar zijn hart ligt. Maar hij kan de Egmond Halve Marathon wellicht als duurloop doen. Dergelijke lange duurlopen doet hij ook wel eens in training. Mark Nouws is hard op weg om dit jaar weer een stapje te gaan zetten. Hij wil zich indoor kwalificeren voor het Europees Kampioenschap. Daarvoor is een tijd onder de 3.44 nodig. Aan de training zal het niet liggen en in wedstrijden onder druk presteert Mark ook goed. Hopelijk kan hij dit indoorseizoen de juiste momenten pakken!”

Dank je voor deze toelichting Guido. Nog veel succes in Lanzarote en een goede thuiskomst in Egmond gewenst!