Halve van Egmond zeer succesvol voor TDR

EGMOND AAN ZEE – De 35e editie van de Halve Marathon van Egmond kan voor TDR worden bijgeschreven als een erg succesvolle editie. Na een zeer geslaagde hoogtestage in Kenia keken de atleten en coach Guido Hartensveld zoals elk jaar uit naar deze wedstrijd. De verwachtingen werden waargemaakt; met drie man bij de top 20 overall en in de top 10 van Nederlanders is deze editie van de Halve van Egmond wederom zeer succesvol te noemen voor TDR. Michel Butter en Hugo van den Broek werden respectievelijk vijfde (tweede Nederlander) en negende (derde Nederlander). Ook Rens Dekkers liep uitstekend en nestelde zich met een 17e plaats (negende Nederlander) in de Nederlandse subtop.

Elk jaar is het in Egmond aan Zee weer de vraag hoe de weersomstandigheden zullen zijn tijdens de wedstrijd en hoe het strand erbij ligt. Door de storm van de afgelopen week was het strand in Egmond al vrij smal geworden, en toen bleek dat het getij op het moment van de geplande starttijd ook niet mee zat, werd besloten de start een uur uit te stellen. Het strand bleef echter smal voor de atleten. Bovendien was het zand mul en moesten de atleten soms springen om geen natte voeten te krijgen van een opkomende golf. Er blies een pittige zuidwesten wind door het kustplaatsje, wat voor de atleten tegenwind op het strand betekende.

De beginfase van de wedstrijd in het dorp ging erg rustig; er bleef een grote groep bijeen. Bij het betreden van het strand veranderde dat direct door toedoen van Hugo van den Broek. “Het was onze tactiek om de eerste paar honderd meter op het strand flink aan te zetten. Het verbaasde mij echter wel dat er zoveel atleten de slag direct mistten. Het voelde voor mij niet zo hard.” Onder invloed van Kamiel Maase werd deze tempoversnellingen echter direct doorgetrokken. Het veld brak nu echt. Butter: “De wedstrijd begon nu echt, Hugo en ik wisten nog één keer even aan te klampen bij de eerste vier, maar eigenlijk waren we dus na vijf kilometer al helemaal op elkaar aangewezen. Hugo en ik overleggen even met elkaar en we besluiten om steeds kop over kop te lopen.” Vóór dit TDR-duo loopt Maase met groot machtsvertoon over het strand en breidt zo de voorsprong van de kopgroep uit. Hartensveld: “Dit was een cruciaal moment in de wedstrijd. Dat zagen de jongens ook snel, en ze hebben het met zijn tweeën direct keurig opgepakt.” Opvallend is dat zo’n 100m achter Butter en Van den Broek een groepje loopt met oud-winnaars als Wilson Kigen en Robert Cheboror dat geen aansluiting met hen weet te vinden.

Bij de strandafgang in Bakkum, na tien kilometer wedstrijd, ontstaat ook strijd tussen de twee TDR-atleten. Butter versnelt namelijk heuvelop in het mulle zand. “Uit training wist ik dat ik heuvelop meer kracht heb dan Hugo en dus zette ik daar aan. Ook al is het mijn teamgenoot, het is in een wedstrijd ook mijn tegenstander.” Op zo’n 45 seconden achter de kopgroep loopt Butter solo zijn weg terug door de duinen. Coach Guido Hartensveld: “Dit tekent Michels prestatie. Hij heeft dat lange stuk in zijn eentje zo’n hoog tempo aan kunnen houden dat het gat met de kop nauwelijks groter werd, alleen in de laatste twee kilometer toen er strijd in de kopgroep ontstond.” Butter: “Het was voor mij ook zo’n kick om de kopgroep op sommige stukken in het zicht te hebben. Mijn ritme en concentratie kon ik goed blijven vasthouden en daarom hield ik ook het hoge tempo.” De laatste 200 meter neemt Butter de tijd om te genieten van het moment en loopt juichend en genietend van het publiek over de boulevard. “Van te voren houd je rekening met een aantal scenario’s, maar dat ik solo achter de kopgroep aan zou lopen, had ik niet verwacht.”

Voor Van den Broek speelt zich het zelfde scenario af. Kilometers lang loopt hij solo door de duinen. Ook hij weet knap stand te houden. Wanneer op de Bloedweg, na zo’n achttien kilometer, een groepje Kenianen langs komt zetten, verbaast de Castricummer zich: “Ik zag dat het Kigen en Cheboror waren, terwijl ik dacht dat die in de kopgroep zaten! Een klein stukje tegenwind haak ik even aan bij Cheboror. Bovendien wist ik op dat moment zeker dat ik een heel goede wedstrijd aan het lopen was.” Van de Broek finisht als negende in 1.06.23. “Ik ben ongelooflijk blij dat ik weer op mijn allerbest ben.” Hartensveld: “Deze prestatie schat ik in als pr-niveau en hij staat er goed voor om aan zijn marathontraining te beginnen.” Van den Broek: “Ik ben natuurlijk marathonloper en met deze prestatie weet ik dat een goede basis heb om toe te werken naar een hele goede marathon in Rotterdam.”

Ook TDR-marathonloper Rens Dekkers liep een uitstekende wedstrijd. Zoals elk jaar weet Dekkers heel goed te presteren in Egmond, maar dit jaar kwam daar nog een speciaal doel bij: “Ik was erop gebrand om te laten zien dat ik er in Nederland ook bij hoor op de halve marathon. Met mijn plaats als negende Nederlander, en gezien de verschillen met de top, kan ik stellen dat ik meetel. Bovendien was iedereen er.”

In de top 30 van de senioren liepen voor TDR nog drie atleten. Christian de Lie keek met zijn 1.10.22 tevreden terug op een mooie wedstrijd. Pip Tesselaar was ook erg tevreden. Hij liep 1.11.02 en hoewel hij zoals elk jaar moeite heeft op het strand, wist hij: “Die Burundese winnaar van de Kerstcross zette ik vandaag mooi op een minuut.” Ronald Schröer volgde Tesselaar op vijftien seconden: “Ook ik ben erg tevreden met mijn prestatie, hoewel ik in het laatste deel naar mijn zin iets teveel plekken verloor. Lange tijd liep ik in de top 25.”

De TDR-delegatie vandaag komt op totaal acht atleten, met de 1.12.17 van Youri Severin (“Dit is net zo goed als mijn tijd net onder de 1.10 van een paar weken geleden.”) en de 1.13.15 van Yennick Wolthuizen (“Langzaam aan voel ik dat het gat met de subtop kleiner wordt.”)

Dit jaar had TDR geen troeven in de vrouwenwedstrijd. Selma Borst moest afmelden nadat zij in de laatste week in Kenia een virus had opgelopen.