Nieuws
Primavera nieuwe supplier van Team Distance Runners (interview)
Reisorganisatie Primavera is sinds kort toegetreden als supplier van Team Distance Runners (TDR). De organisatie verzorgt al jarenlang de trainingsstages van TDR in het Portugese Monte Gordo. Die combinatie is uiteindelijk uitgegroeid tot een samenwerking. Tijd om TDR-coach Guido Hartensveld er een aantal vragen over te stellen. Guido, jullie zijn net weer terug uit Monte Gordo en direct zien we een groot aantal pr’s tijdens de Flynth Recordwedstrijden. Wat is het geheim van zo’n trainingsstage? “Een geheim wil ik het niet noemen, maar het belangrijkste voordeel van een trainingsstage is het contact met en tussen atleten. Op een trainingsstage heb ik veel meer contact met atleten, zie ik ze vaker van dichtbij en is er meer contact tussen atleten onderling. Dat levert een positieve bijdrage aan de trainingen. In Nederland zie je dat de focus deels naar elkaar is gericht. Ieder heeft zijn eigen werk en studie, ontmoet elkaar op de training en kent daarmee een moment van ‘socializen’. Dat is niet erg, maar op stage zie je dat er meer uit de training wordt gehaald. De focus is krachtiger, aangezien de sociale momenten al buiten de training plaatsvinden. Training is dan ook echt training. Daarnaast trainen we op stage vaak met meerdere kleinere groepjes verspreid over de dag. Ook het overleg met het begeleidingsteam is een stuk intensiever. Dagelijks hebben we een overleguurtje met de medische staff en dit jaar hadden we een sportpsycholoog toegevoegd aan het team. Atleten konden terecht met hun vragen en die gesprekjes werden ook nabesproken met ons. Daarnaast zijn er veel gesprekjes met atleten, zoals het maken van een wedstrijdplanning. In combinatie met een prettige omgeving en lekker weer (je voelt je happy) leidt dit tot een betere samenwerking. En uiteraard heeft een atleet op stage ook veel meer tijd voor rust en ontspanning dan thuis.” Waarom kiezen jullie al jarenlang voor het Portugese Monte Gordo als voorjaarsstage? “De Algarve is over het algemeen de enige plek in Europa waar je in deze periode binnen drie uurtjes vliegen zon en goede temperaturen hebt. Daarbinnen heeft Monte Gordo zich steeds meer ontpopt als ‘the place to be’ voor atleten, door het aanleggen van extra hardlooppaden in het bos en goede sportfaciliteiten. Ook de sportvriendelijke sfeer speelt mee. De uitbaters in de horeca zijn vriendelijke mensen die goed omgaan met atleten en inspelen op hun wensen. Iedereen vertelt ook dat de maanden met de ‘sportspeople’ hun favoriete maanden zijn. Kortom, de sfeer is prima.” Monte Gordo kent dus prima faciliteiten gecombineerd met een relaxte sfeer. Wat voegt Primavera daaraan toe? “Primavera denkt altijd goed met ons mee, door in te spelen op de wensen die wij hebben. Je kunt bijvoorbeeld denken aan het creëren van ruimte voor de fysiotherapeut, door het regelen van een extra grote kamer. Of het omboeken van vluchten wanneer reisvoorkeuren van atleten op het laatste moment veranderen. Het is een relatief kleine organisatie, waardoor je te maken hebt met een persoonlijke benadering. Toen ik laatst op het kantoor kwam, vroeg ons contactpersoon bijvoorbeeld direct hoe het met opa en oma Tesselaar ging. Dat zijn dus de schoonouders van Pip Tesselaar, die een aantal jaren zijn meegeweest. Primavera kent de namen van veel van onze atleten, iets wat ik trouwens ook terughoor van de hotelgasten. Dat persoonlijke wordt enorm gewaardeerd.” Hoe zien die bezoekers van Monte Gordo eruit, zijn het allemaal atleten? “Nee, je ziet verschillende groepen. In ons hotel, Vasco da Gama, kun je drie groepen onderscheiden: de overwinteraars, de bridgers en de atleten. En sinds kort zijn daar de fietsvakanties bijgekomen. De Algarve is een mooi gebied om te fietsen. Atleten die bij ons de laatste jaren wel eens genoodzaakt waren tot extra fietstrainingen kwamen vaak met de enthousiaste verhalen terug over het achterland. Kortom, het bezoek is gevarieerd. Binnen de atleten vormen wij voor Primavera een groep ambassadeurs. We reizen de hele wereld over voor trainingsstages, stellen hoge eisen aan onze trainingslokaties, maar komen in april toch telkens weer terug in Monte Gordo. Dat ziet Primavera als een voorbeeldrol en daar zijn we trots op. Ook voor de serieuze hardloper, die net onder het niveau topatleet zit, is Monte Gordo een prima bestemming. We hopen een ambassadeursrol te vervullen door dat uit te dragen. Monte Gordo is een mooie plek om te trainen, met prima weer en goede faciliteiten. Dat aangevuld met de persoonlijke benadering van het Primavera-personeel - dat het gebied door en door kent - maakt het voor ons de beste voorjaarsstage.”
Lees verder
Veel pr's tijdens Flynth Recordwedstrijden
HOORN - De TDR-atleten zijn het baanseizoen goed gestart. Tijdens de Flynth Recordwedstrijden, de tweede meeting uit een reeks van vijf baanwedstrijden, noteerden zij een groot aantal persoonlijk records. Van de 15 atleten die in actie kwamen, konden er maar liefst zes een pr bijschrijven. Ook de jeugdafdeling liet zich van haar beste kant zien. De zeven junioren van het TDR Jeugdplan behaalden een 100% pr-score. Het waren echter niet alleen persoonlijk records die ertoe deden. Naast pr’s werden er namelijk een hoop andere snelle tijden genoteerd. Zo kende Lisanne de Witte haar snelste seizoensstart ooit. De Heiloose snelde naar een tijd van 54.57, goed voor een tweede plaats. Dit was bovendien slechts 65 honderdsten boven haar persoonlijk record. De Witte kan kortom vooruitkijken naar een mooi baanseizoen, waarbij nog veel kan gebeuren. De andere 400m-loper van TDR, Bjorn Blauwhof, startte zijn seizoen met een prestatie van 48.66. Ook voor Blauwhof betekende dit een podiumplaats. De Purmerender mocht plaatsnemen op de één-na-hoogste trede, achter de snelle Bram Peters (46.84). Later op de dag liep Blauwhof nog een 800m als tempomaker, waarbij hij goed was voor 1.56.45.800m dames Op de 800m snelde Sanne Verstegen naar een prima tweede plaats. De atlete van Rotterdam Atletiek, die zich vorig seizoen bij TDR aansloot, finishte in 2.05.52. Winnares Maureen Koster, de revelatie van dit seizoen, was ruim een seconde sneller. Achter Verstegen finishte Europees medaillewinnares Yvonne Hak (2.06.17). Voor Verstegen was het echter niet de enige podiumplaats. Op de 4x400m won ze met haar teamgenotes uit Rotterdam de nationale titel. Manon Kruiver kende een spectaculaire doorbraak. De atlete uit Tuitjenhorn liep haar persoonlijk record van bijna vier jaar geleden (Brasschaat 2009; 2.07.73) aan flarden. Na een sterke race finishte Kruiver overtuigend als tweede, in een tijd van 2.07.07. “Wauw, dit is top! Meteen erin knallen met een pr. Dat wordt een mooi seizoen!” aldus Kruiver. Ook Lotte Krause leverde een opvallende prestatie. De atlete, die tot voor kort bij het Steenbok Running Team trainde, liep in het naprogramma enkele seconden van haar pr af. De klok bleef voor haar staan op 2.15.32. Veel atletes van het TDR Jeugdplan liepen in dezelfde serie als Krause. Voor de vier jonge dames (junioren B en C) vielen er vier persoonlijk records te noteren. Femke Hooijberg was het snelst met een tijd van 2.19.74, gevolgd door Britt Mosselman (2.21.71), Marjet Groen (2.22.13) en Kim Traas (2.23.57). Ook voor Lotte van Elst was er een mooi pr: in de andere serie liep ze naar een tijd van 2.16.61. 800m heren Bij de heren startten Stevo Todorovic en Jim Kruiver in de B-race van de 800m. De mannen maakten er een mooi duel van. Uiteindelijk bleek Todorovic de snelste van de twee, met een tweede plaats in de serie. Zijn 1.55.51 betekende ook een persoonlijk record. Kruiver eindigde op de derde plaats in een tijd van 1.56.38. In het naprogramma noteerde Joran Klaver een tijd van 2.03.22. Hij werd daarbij op de hielen gezeten door Jeugdplan-atleet Ryan Clarke, die in een pr van 2.03.49 finishte. Ook voor Jeugdplan-atleet Johan Ouwehand (2.04.34) was er een persoonlijk record. 1500m Op de 1500m trad TDR aan met vier atleten in het hoofdprogramma, waaronder EK-deelnemer Mark Nouws. Nouws was weinig alert toen Zweed Lama Ababa ervandoor ging. Met een versnelling in de slotfase reikte Nouws uiteindelijk toch nog tot de tweede positie, achter Ababa. Hierbij noteerde hij een tijd van 3.48.99. “Dit was geen sterke race, maar prettig dat ik toch als tweede wist te eindigen. Op naar de volgende!” aldus Nouws. Richard Douma leverde een prima prestatie door als derde te finishen. Vóór de sterke lopers Wouter Ploeger en Jurjen Polderman wist hij het laatste plekje op het podium te bemachtigen. Hierbij finishte Douma in 3.49.13. Daarachter behaalde Tjerk Conijn een zesde plaats in 3.50.93. Edwin de Vries eindigde als tiende (3.52.16), een kleine seconde boven zijn persoonlijk record. In het naprogramma leverde Simon Grannetia een prima prestatie door de C-serie te winnen. In 3.58.50 behaalde Grannetia bovendien een ruim persoonlijk record. Tenslotte finishte Uwiragiye Ambroise als vierde in de D-serie: 4.09.16. Het betekende het zesde persoonlijk record van de dag voor de atleten van het TDR-team.
Lees verder
Monte Gordo Update 1: Van de Coolsingel naar de boulevard
Het voorjaar is aangebroken, het baanseizoen staat voor de boeg. Met de wedstrijden op de atletiekbaan in het vooruitzicht, reizen de atleten van het Team Distance Runners af naar Monte Gordo. In de Portugese kustplaats werken ze aan hun snelheid, wennen ze aan het tartan en acclimatiseren ze in de lentezon. TDR-coach Guido Hartensveld geeft ook dit jaar inzicht in de vorderingen op het trainingskamp. Zijn belevenissen en gedachten zijn te lezen in de ‘Monte Gordo Updates’. Hij is weer achter de rug; de Rotteram Marathon. Zoals altijd voel ik me in de dagen na zo’n groot evenement behoorlijk leeg. Het maakt dan eigenlijk weinig uit of er nu sprake is van succes of tegenslag. Wanneer de focus die je in de dagen voor de wedstrijd hebt wegvalt, komt er flink wat vermoeidheid om de hoek kijken. Niet alleen de aanloop naar de wedstrijd is hectisch, ook de uren na afloop van de marathon zijn chaotisch. Vooral de dopingcontrole, waar de atleten vaak uren moeten wachten, toont de ‘donkere achterkant’ van de marathon. Atleten die totaal uitgeput zijn en de grootste klap van de marathon te verduren krijgen. Maar ook een hoop managers van de atleten. Voor hen is er tijd voor bezinking. Dit keer zat ik op de grond naast Valentijn Trouw, atletenmanager van Global Sports Communications. Naast hem lag zijn atleet Getu Feleke - die als tweede was geëindigd -op zijn buik op de grond. Af en toe keek ‘ie scheel omhoog, als ‘ie zijn hoofd van de grond tilde. Tilahun Regassa, de Ethiopische winnaar, lag te slapen op de grond. Michel’s dopingcontrole moest trouwens in tweeën verlopen. Michel had zoveel gedronken, dat zijn urine in eerste instantie te dun was om te testen. Vele uren later konden we de controle verlaten, Michel had zijn familie al die tijd nog niet gezien. Na de dopingcontrole gingen we door naar het Atlanta Hotel, waar onze sponsor New Balance een meeting hield voor haar contacten. Toen we er tegen 15.30u aankwamen, waren de meeste gasten al weg. Gelukkig was de ‘New Balance Family’ (het team van New Balance Benelux) er nog wel en werden we gastvrij ontvangen. Ook zagen we ondertussen de stoet van de laatste loper met politiebegeleiding finishen. Een indrukwekkend gezicht. Na een uurtje gezellig gezeten te hebben, werden we door de organisatie met een busje teruggebracht. En stonden we muurvast in de files. Ik moest meteen denken aan die wielrenners, die na alle verplaatsingen in een grote ronde als de Vuelta pas om 22.30u aan het diner zaten. Er valt nog veel meer te vertellen over de Rotterdam Marathon, maar dat doe ik niet. Ik wil het hoofdstuk afsluiten. De dagen na afloop word ik nog aan de wedstrijd herinnerd. Leuk, maar terwijl ik steeds terugblik op het verleden wil ik eigenlijk schakelen naar ’t heden. De avond na ‘Rotterdam’ hebben we in Castricum gegeten met de familie Butter. Het viel me op hoeveel mensen naar Michel toekwamen. Ze hadden de wedstrijd gezien en er waren er een paar die aangaven jankend voor de tv te hebben gezeten. Zelf heb ik niet alles van de race meegekregen, ik ben er op stukken niet bijgeweest. Tijdens de race kreeg ik een lekke band, door het vele ‘stoep op, stoep af’ rijden naast het parcours. Ik was er dan ook niet bij toen Michel met kramp te maken kreeg en heb overlegd met de regisseurs op de marathon. Voor nu wil ik nog één keer de video van de race bekijken. En daarna wil ik het boek sluiten, want Monte Gordo wacht. Een nieuwe uitdaging! Vrijdagochtend vertrekken we alweer vroeg naar het Portugese Monte Gordo. Daar hebben we een trainingsstage van drie weken. 20 atleten van het TDR Team, 8 atleten van het jeugdplan. Ik kijk ernaar uit om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen: de baanatletiek. Al jaren reizen we naar dezelfde locatie, hotel Vasco da Gama in Monte Gordo. Dat bevalt prima. En sinds de geïntensiveerde samenwerking met Primavera is er nog meer mogelijk. De mensen van Primavera begrijpen onze wensen, spelen daarop in met de juiste mogelijkheden en zien in onze groep atleten een uithangbord. We zijn kritisch, reizen de hele wereld over, maar kiezen toch al jaren op rij voor deze locatie. Monte Gordo is de ideale locatie om je voor te bereiden op het baanseizoen. Als we hadden geweten dat de temperaturen in Rotterdam flink zouden stijgen, hadden we eigenlijk een weekje op en neer moeten vliegen. Naast een mooie atletiekbaan heb je in Monte Gordo namelijk ook goede asfaltwegen voor de marathontraining. Een goede mogelijkheid om in de zon en 20 graden te trainen. Ook Butter zal er overigens de komende weken zijn. Niet voor niets, de voorbereiding op het WK in Moskou begint! Ik zal jullie de komende weken op de hoogte houden, door te bellen met Nederland in de vorm van deze ‘updates’. Er volgen vast weer mooie verhalen, waarbij ik op bepaalde thema’s dieper in kan gaan.
Lees verder
Butter strijdvaardig in Rotterdam Marathon
ROTTERDAM – Michel Butter toonde veerkracht in de 33e editie van de Rotterdam Marathon. De Castricummer startte voortvarend en was samen met landgenoot Raymaekers op weg naar een toptijd, maar kreeg rond kilometer 25 te kampen met een krampaanval. De TDR-atleet liet zich echter niet kennen, wilde koste wat kost de eindstreep halen en finishte uiteindelijk als 10e in 2.13.25. Een prestatie die hij beloond zag met een EK-ticket op de klassieke afstand. Vastberaden De afgelopen maanden had Butter zich gedisciplineerd voorbereid op ‘de grote dag’ in Rotterdam. Via stages in Kenia en uitgekiende marathontrainingen werkte hij met grote vastberadenheid richting zijn doel. Daarbij had hij een verbetering van de beste Nederlandse prestatie op de Coolsingel (2.10.04, Marti ten Kate, 1989) voor ogen. Hoewel een virus roet in het eten gooide drie weken van tevoren, stond Butter met vertrouwen aan de start. “We hadden de weersverwachtingen goed in de gaten gehouden, de week voorafgaand,” licht hij toe. “Waar de temperaturen begin deze week hoog leken uit te vallen, werd de verwachting richting het weekend naar beneden bijgesteld. Daarom besloot ik wat scherper weg te gaan.” Strak tempoOnder leiding van teamgenoot Tom Wiggers, die als haas fungeerde, vertrok ‘groep Butter’ op een eindtijd van 2.09.30. Wiggers deed goed werk en zorgde voor een strak tempo. Toen de Haarlemmer op 15km (45.50 min) de groep verliet, waar ook Koen Raymaekers en Canadees Reid Coolsaet deel van uitmaakten, ontstond wat onrust. “Het tempo viel zo nu en dan stil, waarop een paar keer hard werd versneld,” aldus Butter. De marathonloper koos ervoor om mee te gaan met de versnellingen. “Ik reageerde alert, al was het lastig om aan te voelen wat daar de impact van was.” Die werkwijze bracht hem een voortvarende doorkomst van 1.04.47 halverwege, maar was tevens de inleiding van een pittig vervolg. KrampNa 25km kreeg Butter te maken met moeilijkheden. Opzettende kramp noodzaakte hem te stoppen. “Ik moest stretchen om de kramp eruit te krijgen en het tempo weer op te pakken. Maar hoe dan ook wilde ik finishen. Het was lastig maar die eindstreep moest ik halen. Ik heb de rust bewaard en het tempo proberen terug te vinden.” De vastberaden atleet knokt zich met moeite naar de finish: “Met de opkomende hitte begon het toch heel lastig te worden. Ik heb zo veel mogelijk sponzen aangepakt om voor verkoeling te zorgen. Het was echt zwaar, zo nu en dan had ik kippenvel en begon ik te zwalken, maar ik heb alles gedaan om zo snel mogelijk te finishen.” Uiteindelijk komt Butter als 10e over de finish, in een tijd van 2.13.25. Daarmee kwalificeert hij zich voor het Europees Kampioenschap in Zürich 2014 (limiet 2.14.00). “Ik ben blij dat ik de draad weer wist op te pakken en binnen de limiet voor de EK bleef,” reageert Butter. “Dat is een goed teken. Toch had ik de race liever anders gezien. Ik had een wat gejaagd gevoel nadat Tom (Wiggers, red.) de wedstrijd verliet. Daarvan kan ik leren, zodat ik voortaan beter de rust bewaar in het verdere verloop van de wedstrijd.”SchröerOok Ronald Schröer had zijn zinnen gezet op de individuele limiet voor het Europees Kampioenschap. Halverwege (1.07.05) lag de TDR-atleet nog redelijk op koers, maar in de slotfase kreeg Schröer een enorme dreun van de hitte. De limiet van 2.14.00 bleef daarmee buiten bereik: Schröer finishte in 2.19.29. Toch was het verre van een slechte wedstrijd voor de Noord-Hollander. De atleet had zich namelijk vooral ingesteld op de strijd met de andere Nederlanders en daarin bereikte hij een prima resultaat. Schröer was zowel Olfert Molenhuis, Patrick Stitzinger als Rens Dekkers – de andere Nederlanders in zijn groep – de baas. “Die flinke mate van verval had met de warmte te maken,” aldus Schröer. “In de slotfase was de wind tegen zelfs prettig, gezien de verkoeling.” Ook de andere Nederlanders ondervonden de impact; Olfert Molenhuis (pr 2.16.20) klokte af in 2.22.19, terwijl Stitzinger en Dekkers de finish niet bereikten.DekkersDekkers koos ervoor om snel te starten. Er was geen groep beschikbaar voor het tempo van de doorgewinterde marathonloper. Daarop besloot hij de gok te wagen en mee te starten met de groep van Schröer. Dat bracht hem geen succes. Dekkers kon de taaiheid niet opbrengen en verliet het strijdveld. “Ik zag geen kansen meer, het tempo was te fors,” aldus Dekkers.Ook Christian de Lie was één van de velen die moeite had met de hitte. De 36-jarige kon lang mee met de snelste dames, maar moest in de slotfase terrein prijs geven. Een tijd onder de 2.25 zat er niet meer in, De Lie bereikte de finish na 2.28.59. Zijn persoonlijk record van drie jaar geleden (2.24.46) bleef daarmee buiten bereik.
Lees verder
Marathonlopers op koers voor de Coolsingel
VENLO - In het Limburgse Venlo vond vandaag het NK halve marathon plaats. Hoewel de lente officieel begonnen is, was er sprake van zeer winters weer tijdens deze Venloop. In gure, winderige en koude omstandigheden gingen zeven TDR-atleten van start. Voor zes atleten stond deze wedstrijd in het teken van de marathon van Rotterdam. Het was dan ook een geslaagde test met vier top acht noteringen Mannenrace Bij de start was Khalid Choukoud de enige Nederlander die met de Kenianen meeging. Hij behaalde uiteindelijk ook het Nederlands Kampioenschap in een tijd van 1.03.27. Achter de Hagenaar Choukoud zaten de Nederlanders Molenhuis, Stitzinger en Butter. Butter maakte er vandaag een 35 kilometer training van. De Castricummer legde voor de start al 14 kilometer af en had als doel om de wedstrijd in marathontempo te lopen. Voor de 27-jarige atleet ging dat niet geheel probleemloos. Hoewel het tempo van 3.03/3.05 minuten per kilometer makkelijk aanvoelde en de groep mooi groot was, was het toch afzien voor de Castricummer. “Ik was de hele race misselijk, kon niets drinken en heb zelfs twee keer geprobeerd om over te geven”, vertelde hij na afloop. Zijn eindtijd van 1.05.28 was wel goed genoeg voor het brons. “Maar daar ben ik totaal niet mee bezig geweest’, aldus Butter. “Ik heb me weinig kunnen testen en hoop nu vooral dat ik niet ziek word”. Net als Butter had Ronald Schroër vooraf al 14 kilometer gelopen. Schröer kwam in de derde groep te zitten en liep zijn kilometers rond de 3.10 minuten. De 28-jarige atleet liet zijn groep voor wat het was door de laatste 6 km weg te versnellen. Zodoende kwam hij als vijfde Nederlander in een tijd van 1.06.55 fris over de finish. “Het ging bijzonder makkelijk. Ik kon de laatste 6 kilometer versnellen en kwam verrassend fris over de finish. Ik had het gevoel nog een halfuur door te kunnen te gaan”, vertelde de Castricummer tevreden, die met zijn prestatie een sterke indruk maakte. “Ik heb een goede training gedaan en sta er goed voor”, was dan ook zijn conclusie. Rens Dekkers verbeterde zijn tijd van de CPC-loop twee weken terug. De atleet uit Heerhugowaard kwam in 1.08.06 tevreden over de streep. ‘Ik had veel power en scherpte en zat lekker in de wedstrijd. Ik ben blij met de tijd - gezien de omstandigheden - en blij dat ik weer een stap gezet heb met oog op Rotterdam”. Met zijn achtste plek was hij de derde man van TDR in de top-8. Ambroise Uwiragiye liep de hele tijd samen met Dekkers, maar werd op twintig kilometer voorbijgesneld door de ervaren marathonloper. Uwiragiye finishte twee plaatsen achter Dekkers in 1:08.17. Deze tijd was voor de Enkhuizenaar ook beter dan bij de CPC loop twee weken eerder. Christian de Lie liep bij wijze van training de halve marathon in 1.11.34 en werd daarmee vijfde bij de masters 35-40. DamesraceInge de Jong werd in deze jongste mastercategorie bij de dames 1e en zette de klok stil op 1.17.49. Deze tijd was ook goed voor een vijfde plek overall. De 36-jarige atlete ervoer de prestatie als een flinke opsteker richting de marathon van Rotterdam. “Ik kon spelen met het tempo en had veel inhoud. Ik ben tevreden met deze prestatie in een zware trainingsweek. Ik sta er nu beter voor dan voor Eindhoven”. Ilse Pol had een lichte griep en besloot in overleg met coach Guido Hartensveld geen risico te nemen door het NK voorzichtig uit te lopen. Door in 121.57 te finishen was sprake van een geslaagde opzet. Pol kwam nog erg fris over de finish en hoopt over drie weken weer helemaal fit te zijn.RotterdamDe Venloop werd door de TDR-atleten gelopen als goede training richting de marathon van Rotterdam (over drie weken). In dat opzicht was de wedstrijd meer dan geslaagd voor de meeste atleten. Over drie weken zullen ze bijna allemaal in actie komen op de marathon.
Lees verder
Tom Wiggers 5e in Zandvoort Circuit Run
ZANDVOORT – Tijdens de zesde editie van de Le Champion Runner’s World Zandvoort Circuit Run zijn TDR-atleten Tom Wiggers en Edwin de Vries in de voorhoede geëindigd. Onder pittige omstandigheden – met een ijzig koude wind die van alle kanten kwam – finishte Wiggers als vijfde en kwam De Vries als tiende over de finish. Helen Hofstede liep bij de dames naar een vierde plaats. Op één van de koudste zondagen in maart ooit reisde het Team Distance Runners af naar Zandvoort. De atleten die niet in actie kwamen op het NK Halve Marathon in Venlo mochten los op het racecircuit. Het merendeel ging van start op de hoofdafstand (12km). Daarnaast kwamen de atleten van het TDR Jeugdplan in actie op het Noord-Hollands Scholenkampioenschap (over een afstand van 4,2km). HerenHet bochtige racecircuit zorgde voor een typisch wedstrijdverloop. De atleten hadden afwisselend een krachtige oostenwind in het gezicht of de rug, wat tot een verijdelde boemelrace leidde. Tom Wiggers wist goed aan de voorkant te blijven. Bij het verlaten van het racecircuit scheidde de Haarlemmer zich af met een groepje van acht atleten, dat de achtervolging op een tweetal Kenianen inzette. Nadat de Belg Koen Naert op 10km een versnelling inzette, bleef Wiggers over met drie concurrenten. De TDR-atleet besloot in de laatste 500 meter een forse eindsprint in te zetten. Met een goede versnelling tegen de wind in eindigde Wiggers als tweede in de sprint. Voor de eindklassering betekende dit een vijfde plaats in een tijd van 37.39. “Zo! Dat was een pittige wedstrijd, met die wind van alle kanten” reageerde Wiggers na afloop. “Het ging lekker. Een goeie sprint op het laatste rechte stuk, een nette klassering,” stelde hij tevreden. Edwin de Vries startte snel om in de beginfase bij de groep van Wiggers aan te haken. Daarna ging de Castricummer zijn eigen weg, om aan te sluiten bij Stefan van den Broek. Achter de rug van de brede Belg rustte De Vries uit en zakte het tempo. “Het ging langzaam op de terugweg, maar dat maakte me niet uit. Het was mijn doel om mijn concurrenten eraf te lopen met een krachtige eindsprint.” Zo geschiedde. In de slotfase laat De Vries zijn drie concurrenten achter zich. Een tevredenstellend resultaat voor de TDR-atleet: “Ik ben in deze omstandigheden zelfs iets sneller dan vorig jaar en kom een stuk fitter over de finish. Een mooie voorbereiding op de Rotterdam Marathon, waar ik als tempomaker in actie kom.” In een tijd van 39.03 eindigde De Vries als tiende. Tjerk Conijn finishte als 18e in 40.15, op een ruime minuut gevolgd door Richard Douma (41.25). DamesBij de dames stond TDR-atlete Helen Hofstede aan de start. Hofstede startte behouden en vormde een groepje met daarin Marije te Raa en Jip Vastenburg. Na de strandafgang op 6km moest Te Raa afhaken. In de laatste kilometers kon ook Vastenburg niet meer volgen. De laatste 3km legde Hofstede solo af, om in 43.32 als 4e en eerste Nederlandse te finishen. “Dat ging goed,” vertelde Hofstede tevreden. “Dat was een mooie trainingswedstrijd, die verrassend soepel ging.” Manon Kruiver liep naar een 9e plaats, in een tijd van 46.28.ScholenkampioenschapDe TDR-jeugdatleten kwamen in actie op het Noord-Hollands Scholenkampioenschap. Daarbij legden de scholieren 4,2km af. De wedstrijd maakte onderdeel uit van het TDR Running Talents project, het scoutingproject van TDR onder middelbare scholieren. De winst op de 4,2km ging naar Lucas Nieuweboer (College Hageveld) die in 13.17 duidelijk de snelste was. TDR-atleten David Buglass, Edwin Sjerps en Ryan Clarke eindigden op de plaatsen twee tot en met vier. Bij de meisjes eindigde Jeugdplan-atlete Britt Mosselman als tweede (15.06), vlak achter Merel van de Marel (15.05).
Lees verder
New Balance nieuwe sponsor TDR
CASTRICUM – Met ingang van 1 maart 2013 is New Balance toegetreden als nieuwe sponsor van TDR. Het Amerikaanse sportmerk en stichting Team Distance Runners tekenen samen een vierjarig contract. Daarnaast ondertekent TDR-boegbeeld Michel Butter een individueel contract met New Balance USA.Eind 2012 kwam een einde aan de 8-jarige samenwerking met Nike. “We hebben samen besloten dat onze wegen gaan scheiden,” aldus manager commerciële zaken Michel Boeting. “Vervolgens hebben we ruim de tijd genomen om vanaf november met diverse firma’s te praten. Daarbij is onze keuze op New Balance gevallen. Met deze samenwerking kunnen we de collectiviteit van TDR uitstralen en heeft ook Michel Butter gekregen waar we vinden dat hij recht op heeft.” TDR-initiatiefnemer Guido Hartensveld is trots op de samenwerking. “Van de week hebben we New Balance aan de groep gepresenteerd en de samenwerking werd met enthousiasme ontvangen. Atleten zijn al druk schoenen aan het uitproberen en ik hoor positieve geluiden. Mark Nouws heeft in Göteborg (tijdens het EK Indoor, red.) vandaag op New Balance spikes gelopen. En ook de kleding ligt inmiddels bij de drukker.” Ook kopman Michel Butter is trots op de toekomstige samenwerking: “Ik zie dit als een enorme erkenning, zowel voor mijn eigen prestaties als voor mijn team. Hier gaan we met zijn allen echt iets moois van maken.”De samenwerking met de overige sponsoren, waaronder hoofdsponsor PwC en evenementenorganisator Le Champion, wordt voortgezet.
Lees verder
Harde kennismaking Mark Nouws met internationale atletiek
GÖTEBORG – Tijdens het EK Indooratletiek is Mark Nouws gestrand in de eerste ronde van de 1500m. De Castricummer belandde tijdens zijn serie aan de achterkant van het veld en wist het gat met de voorsten niet meer te dichten. In een tijd van 3.49.78 finishte Nouws als achtste in de derde en laatste serie.In de eerste serie werd de toon direct gezet door voormalig Keniaan Ilham Tanui Özbilen. De Turk had er flink de benen in en sleepte de rest van het veld mee naar tijden rond de 3.40. Hiermee werd duidelijk dat het voor Nouws, als 20e geplaatst van de 25 deelnemers, een lastige verhaal werd. Een ruime verbetering van zijn beste indoortijd (3.43.53) zou vereist zijn voor deelname aan de finale. Doordat Nouws zich te ver naar achter liet drukken, liep hij in zijn serie achter de feiten aan. De 1500m-loper probeerde nog wel mee te versnellen met zijn concurrenten, maar redde het simpelweg niet. “Het begin van de race was heel onstuimig, zoals ik verwacht had,” vertelde Nouws enkele uren na zijn wedstrijd. “Maar voor ik het doorhad, bevond ik me aan de achterkant van het veld. Ik heb nog wel geprobeerd om aan te zetten, maar het lukte niet meer om terug te komen. Jammer, dat ik me niet op het juiste moment op de juiste plek bevond,” concludeerde hij. Nouws neemt de wedstrijd mee als leermoment voor het vervolg van zijn carrière. “Je hoort het van iedereen die ervaring heeft met grote toernooien: let op je positie. Maar als je er eenmaal zelf staat, overkomt het je toch. Je wordt met je neus op de feiten gedrukt. Een belangrijke ervaring, die ik meeneem op weg naar volgende grote toernooien.”Coach Guido Hartensveld telefonisch vanuit Göteborg: “Mark liet zich te ver naar achter drukken en dat is niet de plek waar ‘ie zich fijn voelt tijdens een race. Het is frustrerend dat hij niet eruit haalt wat erin zit, maar hier leert hij veel van. Het is misschien een cliché, maar Mark komt nog ervaring tekort voor dit niveau. Om Cruijff te citeren: je kunt het honderd keer roepen, maar ‘je gaat het pas zien als je het doorhebt’. Wanneer zoiets je daadwerkelijk overkomt, leer je er het meeste van.”
Lees verder
Simon Grannetia wint goud en brons
APELDOORN – Een week na het Nederlands Kampioenschap indoor voor senioren, was het de beurt aan de jeugd. Een groot deel van de jeugdatleten van TDR was present, gebrand op mooie resultaten. Van hen maakte Simon Grannetia de meeste indruk. De Hillegommer bewees flinke progressie te hebben gemaakt, door een gouden (3000m) en bronzen (1500m) medaille te behalen.Op zaterdag was Grannetia de eerste atleet die een finale liep. Op de 3000 meter had de TDR-atleet goede kansen op eremetaal. Grannetia liep een tactisch slimme en zeer sterke wedstrijd. Lange tijd bleef hij in het kielzog van koploper Tommy Staal, om in de laatste 400 meter een felle versnelling te plaatsen. Even leek Sjoerd Weijers een bedreiging te vormen, maar na een voorlaatste ronde van 32 seconden deed Grannetia er nog een schepje bovenop. Hij legde de laatste ronde af in 30 seconden en wist Weijers daarmee definitief af te schutten. In een knappe tijd van 8.45.72 liep Grannetia naar de nationale titel. Daarbij verbeterde hij zijn persoonlijk record met ruim tien seconden.400 meter, jongens B: geen finale voor Johan Ouwehand Op zaterdag kwam ook Johan Ouwehand in actie. Op de 400 meter wist hij het tot de halve finales te schoppen. Helaas wist hij niet in de buurt van zijn pr te komen van 53.16. Met een tijd van 54.03 moest hij de strijd verlaten. Edwin Sjerps eindigde als 14e op de 3000m (9.56.00), Ryan Clarke kwam in actie tijdens de series van de 800m (2.08.06)1500 meter, jongens A: opnieuw medaille voor Grannetia Na zich hersteld te hebben van de 3000 meter op zaterdag, kwam Simon Grannetia op zondag werderom in actie. Ditmaal op de 1500 meter. De uiteindelijke winnaar van de race, Yared Stifanos, maakte de wedstrijd. Grannetia probeerde er op 250 meter voor het einde nog voorbij te gaan, maar dit lukte hem niet. Toch deed de Hillegommer ook dit keer goede zaken en kon huiswaarts keren met opnieuw een medaille en een persoonlijk record. In 4.01.33 behaalde hij de bronzen plak en verbeterde hij zijn beste tijd met negen seconden. “Ik vond het wel moeilijk om de focus vast te houden na het behalen van de gouden medaille gisteren. Ik had niet zo lekker geslapen. Maar ik heb een prima gevoel over dit weekend. Ik ben volgens mij op de juiste weg en heb veel zin in het zomerseizoen” aldus een opgetogen Grannetia. Op de 1500m bij de meisjes B finishte Britt Mosselman als 12e. Edwin Sjerps liep na de 3000m ook de 1500m en eindigde bij de jongens B als 14e.800 meter, meisjes A: Brons voor Lotte van Elst In de series van de 800 meter deden Kim Hittinger en Lotte van Elst goede zaken. De atletes wisten in hun serie respectievelijk als tweede en derde te eindigen en kwalificeerden zich zo voor de finale op zondag. Daarin behaalde Van Elst de bronzen medaille. In 2.19.83 kwam ze na Marlies Huigen en Karlijn van Es als derde over de finish. Kim Hittinger eindigde als zesde. Zij noteerde een tijd van 2.22.01.
Lees verder